Vreedzaam protest van monniken in de Jokhang-tempel verandert het propaganda-offensief van Peking
Monniken in de Jokhang-tempel in centraal Lhasa spraken zich vandaag uit tegen journalisten. Nu wordt er gevreesd voor hun welzijn. Het incident vond plaats tijdens een strak gecontroleerde mediareis naar Tibet.
De beelden van de jonge monniken, die zich rond de pers verzamelden en opriepen tot vrijheid voor Tibet en tot steun aan de Dalai Lama, met één monnik die in tranen uitbarstte, werden vandaag over de hele wereld getoond. Tijdens het protest, dat ongeveer 17 minuten duurde, zei één monnik: ‘Zij willen dat wij de Dalai Lama afzweren.’ Anderen vertelden de journalisten dat zij wisten dat zij gearresteerd zouden worden, maar dat ze bereid waren om de gevolgen te aanvaarden.
Chinese ambtenaren verzekerden dat de monniken niet voor hun ‘uitbarsting’ gestraft zouden worden. Het vreedzame protest van de monniken doorkruiste de plannen van de autoriteiten om het beeld te schetsen dat de situatie in Lhasa na de recente demonstraties en ongeregeldheden weer onder controle is. Peking zegt dat de protesten door de Dalai Lama zijn uitgelokt.
De drie belangrijkste kloosters in Lhasa, Ganden, Sera, en Drepung, bleven vandaag afgegrendeld. Ondanks herhaalde verzoeken mochten de journalisten de kloosters niet bezoeken. Ook de Ramoche-tempel in centraal Lhasa was verboden terrein voor de pers. Na het protest in de Jokhang-tempel werd het gebied afgesloten voor externe waarnemers. Betrouwbare rapporten uit de stad zeggen dat de watertoevoer naar de kloosters Ganden, Sera en Drepung is afgesloten. Ook het voedsel van de monniken raakt op. De bronnen vertelden dat zelfs niemand voedsel naar de monniken mag brengen en één Tibetaanse bron meldde dat monniken die probeerden om Sera te verlaten een vuurwapen tegen het hoofd kregen en werden gedwongen om terug te gaan.
In de afgelopen dagen bereikten ICT rapporten over massa-arrestaties in Lhasa en in de Tibetaanse gebieden Kham en Amdo. Met name vroegere politieke gevangenen en Tibetanen die in India gestudeerd hebben, werden opgepakt. Sommige bronnen zeiden dat Tibetanen onder schot werden afgevoerd. In taferelen die volgens sommige waarnemers herinneren aan de Culturele Revolutie zoeken de functionarissen tijdens huiszoekingen naar foto’s van de Dalai Lama en arresteren ze Tibetanen. Één bron die nauw bij de kloostergemeenschap in Lhasa betrokken is, drukte zijn bezorgdheid uit over de mensen die worden vastgehouden. Twee Tibetanen die waren vrijgelaten vertelden dat de gevangenen ‘vreselijk geslagen’ worden en dat niemand genoeg water of voedsel heeft.
Andere bronnen hebben gezien dat grote aantallen Tibetanen in vrachtwagens zijn geladen. Een ooggetuigenverslag vertelt van een groep van honderden Tibetanen die door gewapend veiligheidspersoneel werd begeleid. De Tibetanen werden gedwongen om in Lhasa’s nieuwe station in de trein te stappen. De bron vertelde ICT: ‘de ooggetuige had gezien dat er grote aantallen monniken in de groep zaten, en dat velen geen schoenen droegen. De rapporten over het wegvoeren van gevangenen uit Lhasa zijn ijzingwekkend voor vele oudere Tibetanen, die de zuiveringen na 1959 en daarna herinneren toen veel Tibetanen naar werkkampen en gevangenissen in Gansu en Qinghai werden weggevoerd. Van veel van hen werd nooit meer iets vernomen. Er zijn nu veel families in de situatie dat ze niet weten waar hun verwanten zijn, of hoe lang zij in de gevangenis zullen zitten.’
Journalisten van internationale agentschappen kwamen vanochtend in Lhasa aan. De streng gecontroleerde persreis was door het Ministerie van Buitenlandse zaken in Peking georganiseerd. Vanavond stelden de journalisten tijdens een anderhalf uur durende persconferentie aan Chinese functionarissen vragen over de monniken van de Jokhang-tempel die de protesten hadden uitgevoerd. Charles Hutzler van de Associated Press vertelde dat Vice-gouverneur van de Tibetaanse Autonome Regio, Baima Chilin [een Chinese vertaling van een Tibetaanse naam] zei: ‘Er zal hun niets gebeuren. Wij zullen nooit iemand oppakken die u in de straten van Lhasa hebt ontmoet. Ik denk niet dat welke overheid dan ook zoiets zou doen.’ (Associated Press, 27 maart, 2008). De journalisten verzochten de Chinese functionarissen ook om bewijs te leveren dat de Dalai Lama tot de protesten had ‘aangezet’, zoals Peking heeft beweerd.
Bronnen, die onlangs Lhasa hebben verlaten, vertelden ICT dat veel Tibetanen verontrust zijn door de Chinese beweringen dat de Dalai Lama tot geweld heeft aangespoord. ‘Zij geloven het niet,’ zei één Westerse bron die in de afgelopen weken met veel Tibetanen in Lhasa heeft gesproken. ‘Voor hen is het onderscheid dat in het westen wordt gemaakt tussen de Dalai Lama als geestelijk of als politieke leider van weinig belang. Voor hen is hij hun leider, punt uit.’ Dezelfde bron zei dat er in elke Tibetaanse buurt huis aan huiszoekingen worden gehouden door militairen en gewapende politie. ‘Vaak worden de Tibetanen in het midden van de nacht weggehaald,’ vertelde de bron ICT nadat hij Lhasa had verlaten. ‘Zij nemen absoluut mensen mee, waarvan zij weten dat ze in India hebben gestudeerd, inclusief zij die op scholen in ballingschap Engels hebben geleerd.. Ik zag vrachtwagenladingen vol Tibetanen weggevoerd worden. Vrienden zagen dat er vuurwapens tegen het hoofd werden gehouden van Tibetanen, die gevangen werden genomen.’
Bronnen melden dat ook Tibetanen verontrust zijn omdat sommige Tibetanen geweld tegen Chinese mensen hebben gebruikt en geplunderd hebben nadat er 14 maart ongeregeldheden uitbraken in Lhasa. Een goed ingelichte bron uit Lhasa gaf per e-mail commentaar over het geweld door Tibetanen tegen Chinezen: ‘Het is droevig dat er een overvloed aan bewijs is dat Tibetanen in Lhasa geweld aangespoord hebben. Dat is heel erg triest voor het Tibetaanse volk maar het toont ook hoe wanhopig wij zijn. Sommige domme mensen zagen geen ander alternatief. Tibetaanse moordenaars en aanvallers moeten volgens de wet gestraft worden, maar de honderden en waarschijnlijk duizenden onschuldige Tibetanen die nu worden gearresteerd moeten niet op de zelfde manier worden behandeld.’
Er is ook bewijs dat de autoriteiten proberen om Tibetanen te verhinderen hun meningen in het Westen te uiten. Zij doen dit door hun familieleden in Tibet te intimideren. Volgens een betrouwbaar rapport van een Tibetaan in ballingschap zijn families in sommige gebieden van het Tibetaanse Amdo-gebied, die verwanten en kinderen hebben die in ballingschap leven, er in de afgelopen dagen voor gewaarschuwd dat zij repercussies zullen ondervinden als deze Tibetanen buiten China aan demonstraties deelnemen.
Diverse rapporten wezen erop dat de omstandigheden in Lhasa voorafgaand aan de aankomst van de buitenlandse media minder strikt waren. De website van het Spinn café in Lhasa rapporteerde: ‘Wij zien sinds gisteren geen patrouilles meer langs de Beijing East Road, wat een verandering! Het is bijna 9.30 ‘s avonds maar er zijn nog veel mensen die rondlopen, veel beter dan de eenlingen van de afgelopen dagen’.
De Chinese staatsmedia rapporteerden dat 280 mensen ‘zichzelf hebben aangegeven’ bij de politie in de Tibetaanse hoofdstad, terwijl nog eens 381 mensen in het zuidwesten van de provincie Sichuan zich hebben aangegeven. Peking maakte via een verwijzing in Tibet Daily van 25 maart ook bekend dat er na vreedzame protesten twee dagen geleden Tibetanen in Lhasa zijn gearresteerd voor het roepen van ‘reactionaire’ slogans en het tonen van de Tibetaanse vlag. Officiële verklaringen zeggen dat de arrestaties te maken hebben met overtredingen als brandstichting, plundering en geweldpleging.
Één van de buitenlandse correspondenten van de persreis gaf vandaag het volgende commentaar: ‘Alles wat ons getoond is past in een verhaal dat [de Chinese autoriteiten] hebben geconstrueerd. Wij kwamen hier allemaal met de ogen open. Wij weten dat de autoriteiten proberen om ons te gebruiken om een bepaalde voorstelling van zaken te geven.’ De westerse mediarapporten van vandaag uit Lhasa concentreerden zich echter alleen op het protest van de monniken en hun opmerkingen waarin ze de Dalai Lama verdedigen en commentaar geven op de religieuze onderdrukking.