20 May 2013

Tibet geleerden richten petitie aan China en UNESCO in verband met de vernietiging van het oude stadsgedeelte van Lhasa

Internationale geleerden in Tibetaanse wetenschap hebben een petitie gelanceerd om aan China en de UNESCO hun “ernstige verontrusting te uiten over de snel voortschrijdende vernietiging van een groot deel van het traditionele architectonische erfgoed van het oude stadsgedeelte van Lhasa en haar omgeving”.

“De petitie, gericht aan de Chinese president Xi Jinping en UNESCO directeur-generaal, Irina Bukova, dringt er bij hen op aan “onafhankelijke onderzoeksteams” naar Lhasa te sturen en om te zien of “lokale ambtenaren en zakelijke belangen de verantwoordelijkheden hebben geschonden, die rusten op China in verband met haar deelname aan de UNESCO.
De geleerden stellen: “Dit is niet alleen een Tibetaanse probleem. Het is niet alleen een Chinees probleem. Het is een internationaal probleem”.

In een specifiek verzoek aan UNESCO, stelt de petitie: “Het is uiterst belangrijk, dat we UNESCO verzoeken een duidelijk plan te verschaffen, waarin geschetst wordt wat er met onmiddellijke ingang moet worden gedaan om de oude stad van Lhasa te behouden, om de huidige vernietiging te stoppen, en te voorkomen dat Lhasa verandert in een vroeg 21ste-eeuwse toeristische stad, ontdaan van haar uniekheid en haar intrinsieke traditionele cultuur.”

Hieronder volgt de volledige tekst van de petitie (Bekijk hier de petitie)

Oproep van Tibetaanse Wetenschappers om  de Vernietiging van oude Lhasa een halt toe te roepen

Aan:
President Xi Jinping van de Volksrepubliek China

Mme. Irina Bukova, directeur-generaal van de UNESCO

Wij, ondergetekenden, onafhankelijke en institutioneel-gelieerde specialisten op verschillende gebieden van de Tibetaanse wetenschappen, dienen deze petitie respectvol in om aan u onze ernstige bezorgdheid te uiten over de snel voortschrijdende vernietiging van een groot deel van het traditionele architectonische erfgoed van de oude stad van Lhasa en haar omgeving. Deze vernietiging is niet alleen een kwestie van esthetiek:

1. Het heeft vernietigd, en vernietigt nog steeds onvervangbare structuren, die in sommige gevallen al eeuwen hebben bestaan. Ze creëren iets wat een gekunsteld toeristisch dorp lijk te zijn en maken de organische Tibetaanse aanwezigheid en manier van leven in de Oude Stad iets van het verleden.
2. Het ontneemt Tibetanen en ook Tibet geleerden van een levende verbinding met het Tibetaanse verleden.
3. Het brengt schade toe aan aspecten van de culturele en religieuze praktijken van Tibetanen uit diverse geledingen van de samenleving.
4. In combinatie met regels, die in feite reizen en bedevaarttochten naar Lhasa beperken, begint hiermee de rol, die Lhasa al meer dan een millennium in het Tibetaanse leven heeft gespeeld, te veranderen.
5. Het brengt in haar kielzog de ??gedwongen verhuizing van grote aantallen Tibetanen met zich mee, hetgeen effectief de Tibetaanse aanwezigheid in een van de meest belangrijke Tibetaanse culturele bezienswaardigheden vermindert.
6. Het veroorzaakt een ecologische ravage, als de Kyichu (Lhasa) rivier opdroogt, aangezien ongeremde mijnbouw en industriële activiteiten in de regio deze vervuilen, en als voortschrijdende constructie werkzaamheden het grondwater in Lhasa uitput.

Modernisering en behoud hoeft elkaar niet wederzijds uit te sluiten. Er zijn cultureel gezien meer verstandige manieren om oude stadswijken te moderniseren en traditionele gebouwen te behouden. Maar wat er in de Oude Stad van Lhasa gebeurt, lijkt in de eerste plaats te zijn uitgevoerd met commerciële, in plaats van culturele doelen in het achterhoofd.

Dit is niet alleen een Tibetaanse probleem. Het is niet alleen een Chinees probleem. Het is een internationaal probleem.

In haar steun voor het werk van UNESCO, heeft China met de aanwijzing van het Potala Paleis (met inbegrip van de gebieden rond de Jokhang en Norbulingka) als ‘Werelderfgoed gebied’ het essentiële onderliggende internationale karakter van de materie erkent. Op de 28ste zitting van het World Heritage Committee van UNESCO, gehouden in Suzhou, China, in 2004, werden een aantal besluiten over Lhasa aangenomen. Die beslissingen maakten specifiek melding van de noodzaak om de oude stad van Lhasa te beschermen en verzocht om de regio rond de Oude Stad Barkor te laten opnemen in de beschermende definitie, die betrekking heeft op de Jokhang:

1. De uitdagingen en mogelijkheden voor behoud in Lhasa zouden profiteren van een management-en ontwikkelingsbureau om de activiteiten in Oud Lhasa te coördineren, welke ook verantwoording zou kunnen nemen voor het beheer van het oude Lhasa en de Werelderfgoed bezittingen
2. ……Behoud en herstel van historische traditionele gebouwen: Behalve in uitzonderlijke omstandigheden, zou sloop gestopt dienen te worden, met name in het Shöl gebied. Eventuele noodzakelijke vervangende gebouwen zouden in overeenstemming met het historische karakter van het gebied moeten zijn
3. ……Het is aan te bevelen, dat de bestuurlijke autoriteiten de huidige beschermende grenzen en de management richtlijnen met betrekking tot het Werelderfgoed van het Potala Paleis, de Jokhang Tempel (inclusief het historische Barkor gebied) en Nobulingka evalueren en herdefiniëren, rekening houdend met de cultuurhistorische waarden van het omringende landschap en milieu
4. ……De overheden, die gaan over het erfgoedbeheer, worden aangespoord om opleidingsactiviteiten te ontwikkelen en richtlijnen aan te gegeven inzake planning van duurzaam toerisme in het Werelderfgoed in Lhasa …

Gezien de dringende omstandigheden :

1. verzoeken wij om zo snel mogelijk onafhankelijke onderzoeksteams uit zowel China als de UNESCO naar Lhasa uit te zenden.
2. verzoeken we dat deze teams in detail verslag uitbrengen over de situatie; over de vraag of de lokale ambtenaren en de zakelijke belangen de verantwoordelijkheden van China op grond van haar deelname aan de UNESCO hebben geschonden.
3. vragen we met het hoogste belang, dat UNESCO een duidelijk plan verschaft, waarin staat wat met onmiddellijke ingang moet worden gedaan om de oude stad van Lhasa te behouden, om de huidige vernietiging te stoppen en te voorkomen dat Lhasa verandert in een vroeg 21ste-eeuwse toeristische stad, ontdaan van haar uniekheid en haar intrinsieke traditionele cultuur.
4. Tenslotte vragen wij iedereen die deze petitie tekent, deze door te sturen, samen met hun verontrusting aan de UNESCO afgevaardigden in hun eigen land, met het verzoek deze kwestie van het behoud van de oude stad van Lhasa tot prioriteit voor de organisatie te maken.

Verdere details over de situatie in de oude stad van Lhasa te vinden op

http://woeser.middle-way.net/2013/05/blog-post_7.html
http://woeser.middle-way.net/2013/05/blog-post_11.html
en
http://woeser.middle-way.net/2013/05/blog-post_12.html