28 augustus 2011

Nieuwe patriottische educatiecampagnes in het Drepung-klooster

In Lhasa gaan de invallen in woonhuizen en ‘verdwijningen’ elke dag door. Het lot van de monniken van het Drepung-klooster is onzeker. Na de onrust van de afgelopen dagen zijn er meer troepen rond het klooster opgesteld.

Hoewel de details van het incident in het Drepung-klooster onbekend zijn, is duidelijk dat de onrust volgde op een bezoek van een ‘patriottisch educatieteam’. De toestand in de kloosters van Lhasa is zorgelijk, omdat de voedsel- en watervoorziening slecht zijn en monniken verhinderd worden om het klooster te verlaten.

Tsering Jampa, Executive Director van International Campaign for Tibet Europe, zei: ‘De Chinese autoriteiten beweren dat ze een politieke campagne tegen de invloed van de Dalai Lama voeren om de ‘orde ‘ in Tibet te herstellen, maar het tegenovergestelde gebeurt. Tibetanen riskeren hun leven omdat ze oproepen tot de terugkeer van de Dalai Lama. De benadering van de Chinese staat leidt tot meer wrok. De campagne roept verzet op en de wreedheden nemen toe.’

Het rapport van de Congressional-Executive Commission on China van het Amerikaanse Congres (www.cecc.gov) meldt dat er na de protesten van 10 maart in Lhasa, tweeënvijftig andere protesten zijn geweest. Niet alleen in de Tibetaanse gebieden in China, maar ook in Chengdu (de hoofdstad van Sichuan), Lanzhou (de hoofdstad van Gansu), en Peking.

Chinese staatsmedia hebben bekend gemaakt dat in Lhasa en in Gannan (Kanlho) bijna vierduizend ‘relschoppers’ zijn opgepakt (Xinhua, 9 april). Deze onthulling doet het officieel erkende aantal aangiftes en arrestaties in Lhasa en Gannan met meer dan tweeduizend stijgen. Meer dan de helft van deze personen zijn inmiddels vrijgelaten. Meer dan vierhonderd zijn gearresteerd op grond van niet nader bekendgemaakte criminele beschuldigingen (www.cecc.gov).

Volgens één Tibetaanse bron slapen er in Lhasa mensen met hun kleren aan ‘voor het geval dat er midden in de nacht op de deur wordt geklopt’. Uit bijna elk Tibetaans huishouden zou in de weken na 14 maart wel iemand verdwenen zijn. Een andere bron beschreef de toestand in Tibet als een ‘tweede Culturele Revolutie’. Op vergaderingen van buurtcomités worden bewoners van Lhasa gemaand om, als ze vragen van buiten Tibet krijgen, te vertellen dat alles in orde is.

De tijdens razzia’s opgepakte Tibetanen zijn van Lhasa naar detentiefaciliteiten overgebracht. Een bron rapporteerde gezien te hebben dat een grote groep Tibetanen door gewapende politie op de trein naar Qinghai is gezet. Volgens de ooggetuige waren er honderden Tibetanen in de groep, inclusief monniken. Velen droegen geen schoenen. Na een ander voorval zijn ongeveer driehonderd gearresteerde Tibetanen op de trein naar Xining gezet. Een bron zag hoe de gevangenen aankwamen: ‘Elke gevangene leek ernstig gewond te zijn, sommigen hadden bloed op hun gezichten. Er was een oude vrouw met zware ketens om haar voeten, en zonder schoenen. Zij werd door de politie geslagen.’

Sommige arrestanten zijn aangehouden toen ze levensmiddelen kochten, anderen omdat ze aangetroffen werden in de Tibetaanse delen van Lhasa. Een Tibetaanse schrijver rapporteerde dat op één punt meer dan achthonderd mensen werden vastgehouden op een groot opslagterrein bij het treinstation van Lhasa. Velen van hen werden geslagen. Één rapport meldde dat er ook Tibetanen zijn opgepakt omdat ze telefoongesprekken met verwanten in ballingschap hadden gevoerd.

ICT heeft verder betrouwbare rapporten ontvangen over Tibetanen die uit Lhasa naar detentiefaciliteiten in Sichuan zijn overgebracht. Een jonge monnik, die in Lhasa werd vastgehouden omdat hij geen identiteitskaart bij zich had, werd naar een lokaal detentiecentrum gebracht en gedurende een periode van enkele dagen hard geslagen. ‘Vier mensen sloegen hem elke keer tegelijk,’ melde de bron aan ICT. ‘Met één arm omhoog langs zijn nek en de andere arm van onderen achter de rug bonden zij zijn polsen achter op zijn rug samen. Het voedsel in de gevangenis bestond uit één klein broodje per persoon en ongeveer een halve liter water, die tussen vier tot vijf mensen moest worden verdeeld. De mensen sliepen in de ruimte waar zij naar het toilet gingen en mochten geen schoenen dragen.’ De bron zei verder dat de jonge monnik naar de Mianyang-gevangenis in Sichuan werd gebracht, en werd vrijgelaten uit vrees dat hij zou kunnen sterven als hij geen medische verzorging kreeg. Hij kan nu nauwelijks lopen of spreken en zijn ademhaling is moeilijk.

Door het hardhandig optreden in Lhasa en de beperkingen op de bewegingsvrijheid is het voor veel families moeilijk om aan eten te komen. Ook de situatie in de kloosters is ernstig. Drepung, Sera, en Ganden. De belangrijkste kloosters van de stad Drepung, Sera en Ganden zijn van de buitenwereld afgesloten en de voedselvoorraden worden steeds kleiner.

De Kashag, het kabinet van de Tibetaanse regering in ballingschap, deed op 9 april een dringende oproep om hulp van de internationale gemeenschap. ‘Wegens de zeer kleine bewegingsvrijheid zijn Tibetanen, in het bijzonder in de kloosters, niet in staat om voedselvoorraden aan te vullen. Daarom verzoeken wij om hulp om ervoor te zorgen dat zij, die zich in de kloosters bevinden waar voedseltekort groot is, tijdig voorzien worden van voedsel en andere minimale levensbehoeften.’ Volgens één rapport dat bij ICT binnen kwam, wordt het de monniken van Sera zelfs niet toegestaan om water van buiten de poort van het klooster te halen.

Hardhandig optreden verergert in Drepung na aankomst van patriottisch educatieteam

Hoewel het niet duidelijk is wat er de afgelopen dagen precies in Drepung is gebeurd, wijzen de rapporten erop dat op 10 april militaire voertuigen op weg naar het klooster waren. Op 11 april werd de weg naar Drepung afgesloten. Het Tibetan Center for Human Rights and Democracy rapporteerde dat een aantal monniken van Drepung in het weekend na de onrust werd aangehouden. (TCHRD, 14 april 2008). De Chinese staatsmedia meldden vorige week dat het werkteam in Drepung was aangekomen om de ‘godsdienstige orde te herstellen nadat vorige maand geweld uitbrak en vernielingen in de stad werden aangericht, onder andere door lama’s (Xinhua, 11april). Het rapport stelde dat de vooruitgang van het werkteam in Drepung ‘vlot’ was verlopen, en dat: ‘Dergelijke werkgroepen ook gestuurd zijn naar andere kloosters, om te helpen sociale stabiliteit, socialistische wettelijke instellingen, de openbare fundamentele belangen en de normale orde van Boeddhistische activiteiten te handhaven.’

Er is een groeiend ongenoegen in de Tibetaanse kloosters. Met name het druk om de Dalai Lama openlijk af te zweren stuit op veel weerstand. Vooral de Partijsecretaris van de Tibetaanse Autonome Regio, Zhang Qingli, staat bekend om zijn harde retoriek tegen de Dalai Lama en op zijn aandringen op intensivering van patriotische educatie in de bredere gemeenschap evenals in monniken- en nonnenkloosters.

Een andere bron zei dat de onrust in Drepung ook verband kan houden met de gewapende troepen die monniken verhinderen om het klooster te verlaten om voedsel te halen. Dezelfde bovengenoemde bron zei: ‘Het nieuws heeft zich door de hele stad Lhasa verspreid, alle Tibetanen zijn aangedaan.’

Een nieuwe politieke educatiecampagne is rond 19 maart in het Meldrogungkar-district (Chinees: Mozhu Gongka) begonnen dat deel is van de gemeente Lhasa. Toen monniken en nonnen van het district weigerden om de Dalai Lama af te zweren, antwoordden de autoriteiten met het sturen van vrachtwagenladingen vol militairen om monniken en nonnen te verhinderen dat hun kloosters verlaten. Volgens hetzelfde rapport worden alle kloosters in de Meldrogungkar-vallei nu afgegrendeld. Op een lokale politieke vergadering werden Tibetanen gewaarschuwd dat iedereen met verwanten in ballingschap deze ballingen zou moeten aanmoedigen om naar het gebied terug te keren. Dezelfde bron zei dat op vergaderingen in het district ‘dorpelingen opgeroepen worden om beschuldigingen te uiten, maar zij zitten daar alleen in stilte met gebogen hoofden.’

Als zaak van urgentie verzoekt ICT om internationale steun, om te verzekeren dat:

Onafhankelijke mensenrechtenonderzoekers de religieuze instellingen in en rond Lhasa – Sera, Drepung, Ganden, de Jokhang, Ramoche, en het Chubsang-nonnenklooster – kunnen bezoeken om een evaluatie van het welzijn van monniken en nonnen uit te kunnen voeren;

Een internationale medische staf toegang krijgt tot medische faciliteiten in en rond Lhasa, om de zorgcondities te evalueren van hen die gewond zijn geraakt tijdens demonstraties;

Ee Chinese autoriteiten met naam en locatie verslag uitbrengen over alle vermisten en doden en dat zij verzekeren dat de gevangenen volgens internationale zullen worden behandeld.