Nieuwe lichting gidsen met politieke prioriteiten
Negenenveertig nieuwe gidsen met een duidelijke politieke houding zijn in april begonnen met werken in Lhasa na een ‘mobilisatie vergadering’. Dit is een directe aanwijzing voor de directe controle van de Chinese partij over de opleiding en erkenning van gidsen. Volgens een bericht in de staatsmedia zijn over de afgelopen 14 jaar in totaal 751 politiek betrouwbare nationale gidsen in Tibet uitgezet, die sociale en economische ontwikkeling en het toerisme in Tibet dienen en de nieuwste batch is in april in Lhasa aangekomen.[1]
Bij de Training voor reisleiders heeft politieke betrouwbaarheid prioriteit boven kwaliteiten als inter-persoonlijke vaardigheden of kennis van de Tibetaanse cultuur. Een Chinese academicus Dr. Songshan Huang, die voor de Chinese Nationale Toerisme Administratie (CNTA) werkt, merkt op: Op nationaal niveau organiseert de CNTA een landelijk industrieel erkenningssysteem voor de aanstelling van ‘nationale excellente gidsen’ en ‘nationale model gidsen;. Drie criteria worden bij de uiteindelijke nominatie toegepast om de geschiktheid van de kandidaat te onderzoeken: ten eerste moet de kandidaat de socialistische ideologie en werkethiek van gidsen uitdragen. […] socialistische ideologie en politieke correctheid gaan boven andere selectiecriteria in de procedure voor toekenning van awards-for-excellence.[2]
Dr. Huang stelt ook dat het toerisme door de overheid wordt behandeld als onderdeel van buitenlandse betrekkingen, en dat de gidsen het aangezicht zijn, die het beeld van zowel de industrie en de gehele VRC bepalen in haar streven naar een vorm van socialisme met Chinese karakteristieken.[3]
Reisbegeleiding blijft een sterk gereglementeerd beroep in China. Sinds het midden van de jaren tachtig is de Chinese Nationale Toerisme Administratie bezig geweest met het ontwikkelen en verfijnen van een systeem van de promotie en het behoud van en controle over de kwaliteit in de reisbegeleiding sector, in ieder geval deels vanwege de belangrijke politieke rol van gidsen.
Gidsen moet zich houden aan een verplichte syllabus van politiek aanvaardbare interpretaties van locaties en historische plaatsen, en moeten slagen voor geheel Chineestalige examens en accreditatie procedures, een belangrijke reden voor het gebrek aan geaccrediteerde Tibetaanse gidsen in Tibet. Dit is in weerwil van regionale autonomie wetten, die stellen dat Tibetaans de primaire taal moet zijn in alle officiële aangelegenheden in elk door de staat als Tibetaans autonoom aangewezen gebied.[4]
Het werken als gids voor buitenlandse toeristen in Tibet was in het verleden een goede bron van inkomsten voor veel Tibetanen. Zowel buitenlandse toeristen en toeristen van het vasteland van China geven in het algemeen de voorkeur aan een Tibetaan om hen de bezienswaardigheden van Lhasa en elders te laten zien, omdat ze van nature spreken met een zekere mate van gezag die de Chinese gidsen mogelijk niet hebben. Echter, vanaf 2002 rezen er officiële vermoedens dat Tibetaanse gidsen, die met name degenen die door buitenlandse toeristen waren gehuurd, afdwaalden van de officieel goedgekeurde versie van de Tibetaanse geschiedenis. Dit kwam vaak voor bij Tibetanen, die tijd hadden doorgebracht in Dharamsala, India, waar de Tibetaanse regering in ballingschap en de Dalai Lama zijn gevestigd.
In juli 2000 werden 29 Tibetaanse gidsen van de Tourist Travel Agency in de prefectuur van Shigatse ontslagen na een onderzoek om gidsen, die in ballingschap opgeleide Tibet repatrianten waren, te identificeren en te ontslaan.[5] In het begin van 2003 werden ongeveer 160 reisleiders ontslagen, toen ze niet in staat waren om bewijs te produceren via hun lokale overheden, dat ze nooit in India waren geweest en de ontslagen gidsen werden vervangen door mensen uit verschillende Chinese provincies. Het Bureau voor Toerisme in de TAR legde uit dat de Chinese gidsen een vreemde taal spreken en Tibet een tekort heeft aan gidsen die een vreemde taal te spreken zonder te erkennen natuurlijk dat veel van de Tibetanen, die tijd in India hadden doorgebracht, naar huis gingen met een zekere mate van vaardigheid in het Engels.
Voetnoten:
[1] Chinese online staatsmedia in het Chinees, 23 april 2017, http://epaper.chinatibetnews.com/xzrb/html/2017-04/23/content_763952.htm
[2] Songshan Huang en Betty Weiler, een toetsing en evaluatie van China’s kwaliteitssysteem voor het begeleiden van trips; Journal of duurzaam toerisme, 18 # 7, 2010, 845-860
[3] Ibid
[4] ‘Regionale autonomie voor etnische minderheden in China’, Information Office van de Raad van State van de Volksrepubliek China, februari 2005 verkrijgbaar bij http://english.gov.cn/
[5] TCHRD rapport, 16 augustus 2000, http://www.tchrd.org/2000/08/29-tibetan-tour-guides-dismissed/