Militarisering escaleert in Nagchu, Tibet, na verzet van Tibetanen tegen het hijsen van de Chinese vlag

ICT-rapport, 6 oktober 2013

De aanwezigheid van de troepen Nagchu werd in opgevoerd en lokale scholen werden gesloten, na een mislukte poging van de autoriteiten om families en kloosters in het betrokken gebied te dwingen op 1 oktober de Chinese nationale vlag te hijsen en de oprichting van de Volksrepubliek China te vieren.

Nieuwe beelden tonen troepen die bezig zijn de provincie Driru (Chinees: Biru) af te sluiten, nadat mensen in twee dorpen gebedsvlaggen uithingen en weigerden de Chinese vlag te hijsen ter gelegenheid van de Nationale Dag van China. Volgens Tibetaanse bronnen kwamen plaatselijke schoolkinderen in het gebied niet opdagen voor optredens ter viering van de nationale feestdag. Sommige scholen in het gebied zijn nu gesloten, en Radio Free Asia meldt dat het dorpje Mowa, waar Tibetanen hadden geweigerd de vlag te tonen, is veranderd in “een militair kamp”.

Pogingen van de Chinese autoriteiten om Tibetanen te dwingen de Chinese vlag op hun huizen en in kloosters te tonen wordt vastberaden weerstand geboden en heeft geleid tot de toename van spanningen in verschillende delen van de Tibetaanse Autonome Regio (TAR).

Werkteams waren voorafgaand aan China’s nationale feestdag op 1 oktober naar Driru gestuurd, hadden lokale mensen bevolen om de Chinese vlag te tonen als onderdeel van een geïntensiveerde campagne in de Tibetaanse Autonome Regio om loyaliteit aan de Chinese Communistische Partij af te dwingen. Volgens Radio Free Asia werden na een weigering om hieraan te voldoen op of rond 29-30 september rond de 40 Tibetanen aangehouden. Honderden Tibetanen op het provinciale kantoor en eisten hun vrijlating volgens datzelfde rapport protesteerden, dat een Tibetaanse bron als volgt citeerde: “Groepen van zeven paramilitaire politieagenten zijn bij elk huis gestationeerd en het houden de Tibetanen in de gaten. Dorpelingen worden niet toegestaan ??om hun dieren te verzorgen en Tibetanen, die in de stad rondhangen, worden weggevoerd.” (RFA: Tibetanen slaags met politie over Chinese Vlag Campagne – 2 oktober 2013)

Het verzet in Nagchu  (Chinees: Naqu) kwam slechts enkele dagen na het bezoek van 25 tot 27 september van de Tibetaanse Autonome Regio partij, secretaris Chen Quanguo aan Chamdo in de TAR (Chinees: Changdu of Chamdo). Chen sprak zijn waardering uit over de lokale ambtenaren voor het handhaven van een consistente ‘Sla Hard’ campagne om stabiliteit’ te handhaven en bevestigde het belang van de ‘patriottische heropvoedings’ campagne. (Lees meer hier)

Chamdo wordt door de officiële media omschreven als de ‘frontlinie’ van de ‘patriottische heropvoedingscampagnes’, die de Chinese Communistische Partij bij voorkeur gebruikt als een voorzorgsmaatregel om verdere nationalistische protesten in Tibet de kop in te drukken, naast andere repressieve maatregelen die sinds 2008 zijn geïntroduceerd om afwijkende meningen en demonstraties tegen te gaan. (ICT-rapport, Vastberadenheid om weerstand te bieden aan repressie blijft in ‘gevechtsklaar’ Chamdo, de frontlinie van de ‘patriottische educatie’ – 2 december 2009). Ondanks de nadruk op ‘sociale stabiliteit’ door de autoriteiten, de harde repressieve maatregelen die van kracht zijn, en de bezoeken van hoge ambtenaren van Lhasa aan Chamdo, gaan de protesten in de regio door.

In juli werden drie Tibetaanse dorpelingen gedetineerd in de gemeente Pashoe (Chinees: Basu) in Chamdo, omdat ze geweigerd hadden de Chinese nationale vlag uit te hangen in hun huizen; ambtenaren hadden gewaarschuwd dat niet-naleving zou worden behandeld als “anti-staatsactiviteiten”, volgens Radio Free Asia. (RFA verslag, Drie Tibetanen Vastgehouden voor weigering van uithangen van de Chinese Vlag– 1 augustus 2013). In februari had de Chinese politie in de provincie Dzogang (Chinees: Zuogong) in Chamdo een groep Tibetanen opgepakt en hardhandig geslagen naar aanleiding van een protest bij de start van het nieuwe maanjaar, met als resultaat twee twee gebroken benen en ten minste zes arrestaties. (RFA verslag, Chamdo in het centrum van Beijing’s ‘Heropvoedings’ Campagne – 21 juli 2013).

De Tibetaanse schrijver en blogger, Tsering Woeser, die in Beijing woont, schreef in juni dat men in Chamdo vandaag de dag “geen gebedsvlaggen ziet, alleen een gebied van de scharlaken rode vijf-sterren vlaggen”. In hetzelfde artikel schreef Woeser: “De reden waarom de werkgroepen in dorpen en kloosters in de Chamdo regio zijn geïnstalleerd, is om het TAR beleid van het “Negen Moet-Hebbens” (namelijk het hebben van de vier portretten van Chinese leiders, het hebben van een nationale vlag, het hebben van wegen, het hebben van water, het hebben van elektriciteit, het hebben van een tv-toestel, het hebben van films, het hebben van een bibliotheek, en het hebben van kranten) vanaf eind 2011 te implementeren: op de daken van alle kloosters, tempels, en monniksverblijven, alsook op het huis van elke landbouwer en veehouder, moest er een rode vijf-sterren vlag staan, in kloosters, tempels en monniksverblijven, evenals in het huis van elke landbouwer en veehouder moesten portretten hangen van de leiders van de CCP, en ze moesten deze portretten voorzien van een Tibetaanse khata [wit zegen sjaal], indien dit niet het geval zou zijn, zouden mensen politieke problemen krijgen. Boeren en herders moesten zelf de rode-ster vlaggen te kopen. Afhankelijk van de kwaliteit, kan een vlag tussen de drie en zes Yuan kosten. Als ze een oude vlag wilden vervangen door een nieuwe, moesten ze dat ook zelf betalen. Alleen dit jaar begonnen ze met het geven van gratis vlaggen. De werkgroepen gingen vaak naar kloosters en de huizen van families om inspecties uit te voeren”. (High Peaks, Pure Aarde: Woeser). ”Chamdo: Dorpen en kloosters worden bedekt in Five-ster Red Flags” – door Woeser).

Woeser meldde ook dramatische beperkingen in bewegingsvrijheid van Tibetanen in het gebied en zei dat het de monniken en nonnen van bijna 500 kloosters in het gebied van Chamdo vanaf vorig jaar verboden is om naar buiten te gaan. In een actie, die waarschijnlijk aansluit op de bezorgdheid over zelfverbrandingen, gingen in april werkgroepen in het gebied van Chamdo van huis tot huis en namen van monniken en herders resterende voor auto’s en motoren gebruikte benzine of diesel in beslag.

De Chinese regering ziet Chamdo als “een strategische brug tussen de Tibetaanse Autonome Regio en de naburige provincies Sichuan, Yunnan en Qinghai.” (Tibet Daily, 17 april). De regio is van groot strategisch belang voor Peking sinds de communistische autoriteiten de controle verkregen over centraal Tibet, toen Chamdo, de provinciale hoofdstad van oostelijk Tibet, op 7 oktober 1950 veroverd werd door het Volksbevrijdingsleger.

De huidige campagne om loyaliteit af te dwingen aan de CCP door afdwingen van het tonen van de Chinese vlag is onderdeel van de strategie van de partij om de controle over de TAR te intensiveren, als het antwoord op de politieke ‘instabiliteit’. Dit heeft geleid tot een dramatische toename van werkteams en partij kaders op het platteland van de TAR, alsmede van ruim gesubsidieerde initiatieven in culturele en sociale sfeer in Lhasa en andere stedelijke gebieden, soms beschreven als ‘culturele vervangingsactiviteiten’. In 2012 kondigden de officiële media aan dat meer dan 20.000 kaderleden en 5000 werk teams door de Chinese overheid waren geselecteerd om permanent in verschillende zones in de TAR te verblijven, terwijl andere kaders naar afgelegen landelijke gebieden worden gestuurd (Tibet Daily, 11 maart 2012).

Een Tibetaanse boer, die partij lid is in een dorp in de prefectuur Shigatse (Chiness: Xigaze), vertelde een Tibetaanse onderzoeker: “Mijn taak is het om een maandelijks verslag te schrijven [dat] iets moet zeggen over de politieke houding van de dorpelingen en hun reactie op de genereuze ontwikkelingsprojecten in het dorp door de partij. Het moeilijkste voor mij is dat ik namen en gegevens van politiek verdachte personen moet doorgeven, en die in mijn dorp het doelwit zouden moeten voor sociale stabiliteit handhaving. […] Als ik het werk team vertel over eventuele Tibetanen die mogelijk politiek verdacht zijn, dan wordt die persoon een doel. […] Sommige mensen zijn aangehouden voor een paar maanden en de politie heeft hun relaties met Tibetanen in ballingschap onderzocht. Ook ik moet ervoor zorgen dat mensen geen geruchten over Dalai [Lama] verspreiden. […] Meer recentelijk is ons, leden van de Partij, opgedragen om de dagelijkse activiteiten van individuen in de gaten te houden – om te zien wie het meest beïnvloed is door de Dalai, of wie droomt van onafhankelijkheid [Rangzen] en een terugkeer naar het oude Tibet. Mijn verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat er geen kans is op separatistische activiteiten in het dorp en dorpelingen in de juiste politieke richting te leiden” (ICT rapport: Storm in de Graslanden: zelfverbrandingen in Tibet en de Chinese).

In Lhasa ontwikkelden de TAR autoriteiten een campagne van “een partij lid om contact te maken met vijf families” binnen de gemeenschappen in het Barkhor gebied van Lhasa. Tibet Daily meldde: “Het is de verantwoordelijkheid van een partij om belangrijke berichten van de partij tijdig aan de leden vijf families te leveren, om ervoor te zorgen dat ze het Partij beleid begrijpen, om hen te helpen en te observeren en de politieke gedachten en concepten, die hun invloed lifestyle beïnvloeden, diepgaand te begrijpen.” (Tibet Daily, 26 mei 2009.)

De in april 2008 gelanceerde heropvoeding in de TAR heeft de slogan “eenheid en stabiliteit is geluk. Scheiding [van nationaliteiten] en onrust is een ramp.” In het kader van deze slogan omvat de campagne het verplichten van gewone Tibetanen om revolutionaire liederen te zingen, om de juiste antwoorden te geven op vragen over Tibet’s verleden, en om regels en voorschriften van de Volksrepubliek China, met inbegrip van het strafrecht, te leren.” Tibetanen zijn ook verplicht zich te verzetten tegen de Dalai-kliek.

Tsering Jampa, Directeur van de International Campaign for Tibet, zei: “De agressieve harde aanpak van de Tibetanen door de Chinese regering maakt de situatie onstabiel en potentieel gevaarlijk. Zoals aangegeven in het aan het Congres voorgelegde Tibet Onderhandelingen Report van het State Department van mei 2013, is het respect voor en de bescherming van de mensenrechten in Tibetaanse gebieden door de Chinese regering in de afgelopen tijd aanzienlijk verslechterd. Wij roepen de Chinese regering op om de wezenlijke grieven van het Tibetaanse volk aan te pakken door middel van dialoog, en niet door het gebruik van intimidatie of geweld.”