17 October 2014

CECC Rapport ziet toename in hardhandige beveiligings- en strafmaatregelen in Tibet

De Congressional-Executive Commission on China (CECC) stelt in haar op 9 oktober 2014 vrijgegeven jaarverslag voor 2014, dat er in de Tibetaanse gebieden een toename was van zware beveiligings- en strafmaatregelen. Het stelt ook dat de Chinese regeringsleiders geen bereidheid toonden om hun beleid jegens Tibetanen, dat culturele, religieuze en taalkundige rechten schendt, te heroverwegen, of om de dialoog met de vertegenwoordigers van de Dalai Lama te hervatten.

In haar aanbevelingen aan de leden van het Amerikaanse Congres en ambtenaren van de regering stelt de CECC dat zij “de Chinese regering moeten aansporen om het contact met de Dalai Lama of zijn vertegenwoordigers te hervatten en zonder voorwaarden vooraf met hen in dialoog te treden.” Het rapport voegde hieraan toe, dat “een besluit van de Chinese regering tot dialoog tot een duurzame en voor de regering en de Tibetanen wederzijds voordelige uitkomst kan leiden, hetgeen de lokale en regionale veiligheid in de komende decennia ten goede zal komen.”

De CECC adviseerde verder aan, dat zij “bij de Chinese regering het belang van de eerbiediging en bescherming van de Tibetaanse cultuur en taal benadrukken. Er bij Chinese ambtenaren op aandringen een levendige Tibetaanse cultuur te bevorderen door de verwijzing in de Chinese grondwet naar vrijheid van meningsuiting, vereniging, vergadering en godsdienst na te leven, en afzien te zien van het gebruik van het beveiligingsapparaat, rechtbanken en wetgeving om de uitoefening van dergelijke rechten door Tibetanen te beperken en onderdrukken.”

Hieronder volgen de bevindingen en aanbevelingen in het rapport over Tibet.

De formele dialoog tussen de vertegenwoordigers van de Dalai Lama en de Chinese Communistische Partij en haar overheidsfunctionarissen is sinds de negende ronde in januari 2010 tot stilstand gekomen, de langste onderbreking, sinds dergelijke contacten in 2002 werden hervat. De Commissie heeft gedurende het rapportage jaar 2014 geen aanwijzing vernomen van belangstelling van officiële Chinese zijde voor de hervatting van een dialoog, die rekening houdt met de Tibetaanse verontrusting met betrekking tot de Tibetaanse autonome gebieden van China.

. De frequentie in Tibetaanse op politieke en religieuze kwesties gerichte zelfverbrandingen is naar verluidt sterk gedaald gedurende het 2014 rapportagejaar van de Commissie, en volgde op een toename in de beveiligings- en strafmaatregelen door de Partij en regering. De Commissie heeft geen enkel teken waargenomen, dat de partij en regeringsleiders van plan zijn om op een constructieve manier te reageren op de Tibetaanse grieven of enige aansprakelijkheid te aanvaarden voor afwijzing van het Chinese beleid door Tibetanen. Een provincie in Sichuan heeft in april 2013 (niet-gerapporteerd tot februari 2014) bepalingen uitgevaardigd voor het opleggen van collectieve straffen bedoeld om Tibetanen te weerhouden van zelfverbranding.

. De druk op de Tibetaanse boeddhisten om controle over hun religie door de Communistische Partij en regering te accepteren bleef hoog. De Partijleiding bleef de Dalai Lama te karakteriseren als bedreiging voor de “normale orde” van het Tibetaanse boeddhisme in plaats van als een belangrijke leraar, en drong erop aan dat hij “gescheiden” zou worden van de religie en de titel “Dalai Lama”. Staatsmedia meldden, dat de in maart 2012 afgeronde inzet van Partijkaderleden in elke dorp, klooster en nonnenklooster in de Tibetaanse Autonome Regio (TAR), 60.000 man personeel betrof – bijna het drievoudige van de 21.000 aanvankelijk gemelde. Ambtenaren hielden een aantal monastieke leiders aan, zetten hen gevangen of sloegen hen dood, bemoeiden zich met het identificeren van een reïncarnatie, en legden een verbod op om voor religieuze doeleinden naar Mount Kailash te reizen.

. De Commissie heeft afgelopen jaar geen aanwijzing waargenomen, dat de Partij en regeringsleiders van plan zijn een “harmonieuze samenleving” te creëren met omarming van de Tibetaanse voorkeuren ten opzichte van hun cultuur en taal. De regering beweerde dat het onderricht en het gebruik van de Tibetaanse taal wordt “beschermd door de wet”, maar ambtenaren sloten niet door de overheid uitgevoerde programma’s en zetten Tibetanen, die het gebruik van de taal bevorderden, gevangen. De Partij accepteert geen aansprakelijkheid voor Tibetaanse grieven, die hebben bijgedragen aan de protesten en legde de schuld hiervoor deze bij externe factoren, met name bij de Dalai Lama. In september-november 2013 kwam een uitgesproken voorbeeld van het hardhandig optreden in een Tibetaanse gemeente tot uiting: op 1 september 2014 bevatte de database de Commissie  Politieke Gevangene Database van de Commissie gegevens van 58 arrestaties in verband met dit hardhandig optreden, waaronder 15 die resulteerden in lange gevangenisstraffen oplopend tot 18 jaar.

. De Partij en de regering bleef prioriteit leggen bij economische ontwikkeling als voorwaarde voor “sociale stabiliteit.” De autoriteiten hebben naar verluid Tibetanen aangehouden of gevangen gezet, die protesteerden tegen mijnbouwactiviteiten, inbeslagneming of gedwongen verkoop van grond in verband met mijnbouw, of de ontwikkeling van projecten, die naar verluidt het milieu beschadigden. Het westelijke spoorlijn segment van de stad Lhasa naar de stad Rikaze (Shigatse) werd zoals aangegeven in augustus 2014 “in gebruik genomen” en voorzag in de eerste uitbreiding, sinds het Xining- Lhasa segment van de Qinghai-Tibet spoorlijn in 2006 werd geopend. Na 2009 zijn de TAR jaarboeken opgehouden met de rapportage van bevolking gegevens op gemeente-niveau, hetgeen een demografische analyse belemmert.

. Op 1 september 2014 bevatte de Politieke Gevangene Database van de Commissie gegevens van 639 Tibetaanse politieke gevangenen, waarvan geloofd of aangenomen wordt dat ze op dit moment vast zitten. Onder deze 621 zijn ook Tibetanen, die aangehouden zijn op of na 10 maart 2008; 44 procent van hen zijn Tibetaanse boeddhistische monniken, nonnen, leraren, of trulkus.

Dit afgelopen jaar hebben ambtenaren monastieke leiders gearresteerd, gevangen gezet, of doodgeslagen, waaronder Abbot Gyurme Tsultrim, abt Karma Tsewang, chant meester Thardoe Gyaltsen, Geshe Ngawang Jamyang, en abt Khedrub. Ambtenaren detineerden culturele pleitbezorgers, waaronder schrijver Tsultrim Gyaltsen, zanger Gebe, en de milieu-activisten Choekyab en Tselha. Ambtenaren stelden in juni 2014 filmmaker Dondrub Wangchen na afloop van zijn straf in vrijheid; Per 1 september hadden de autoriteiten hem nog niet toegestaan ??om naar de Verenigde Staten te reizen voor hereniging met zijn familie.

Aanbevelingen

Leden van het Amerikaanse Congres en regeringsambtenaren worden aangemoedigd om:

. bij de Chinese regering aan te dringen om het contact met de Dalai Lama of zijn vertegenwoordigers te hervatten en met elkaar in dialoog te gaan zonder voorwaarden vooraf. Een dergelijke dialoog moet erop gericht zijn om de Tibetaanse cultuur, taal, religie en erfgoed in de Tibetaanse Autonome Regio (TAR) en in de Tibetaanse autonome prefecturen en districten in Qinghai, Gansu, Sichuan en Yunnan provincies  te beschermen. Een besluit van de Chinese regering om een dialoog te hervatten, kan tot een duurzame en voor de regering en de Tibetanen wederzijds voordelige uitkomst leiden, hetgeen de lokale en regionale veiligheid in de komende decennia ten goede zal komen.

. bij de Chinese regering aan te dringen om de rol van wettelijke overheidsmaatregelen en het partijbeleid in golf van Tibetaanse zelfverbrandingen en andere protesten te erkennen. Bij Chinese ambtenaren te benadrukken, dat het onwaarschijnlijk is, dat versterking van de maatregelen en beleid, waar Tibetanen aanstoot aan nemen, “sociale stabiliteit” of een “harmonieuze samenleving” zal bevorderen. Er bij de regering op aan te dringen om zich te onthouden van het gebruik van beveiligs- en gerechtelijke instellingen om Tibetaanse gemeenschappen te intimideren, door Tibetanen. die vermeende links naar mensen, die zich zelf verbrand hebben, of omdat ze informatie over zelfverbrandingen hebben gedeeld, te vervolgen en gevangen te zetten.

. er bij de Chinese regering op aan te dringen om af te zien van het gebruik van opdringerige beheersmaatregelen of om juridische kaders te gebruiken om het recht op de vrijheid van godsdienst te ondergraven of onderdrukken. Er bij de regering op aan te dringen om te stoppen met het behandelen van de Dalai Lama als een bedreiging voor de veiligheid in plaats van als de voornaamste leraar in het Tibetaans boeddhisme. Er bij de regering op aan te dringen om het recht van Tibetaanse boeddhisten te respecteren om godsdienstleraren te identificeren en op te leiden op een wijze, die in overeenstemming is met de Tibetaanse boeddhistische voorkeuren en tradities. Bij Chinese ambtenaren te benadrukken dat toenemende druk op de Tibetaanse boeddhisten door agressief gebruik van regelgevende maatregelen, “patriottische” en “juridische” opvoeding, en anti-Dalai Lama campagnes, hoogst waarschijnlijk sociale stabiliteit zullen schaden, niet beschermen.

. de Chinese regering te verzoeken vervolg te geven aan een verklaring in 2010 van de Voorzitter van de TAR regering, dat Gedun Choekyi Nyima, de door de Dalai Lama in 1995 erkende Panchen Lama, samen met zijn familie in de TAR woont als een “gewone burger”. Er bij de regering op aan te dringen om een vertegenwoordiger van een internationale organisatie uit te nodigen voor een ontmoeting met Gedun Choekyi Nyima, zodat hij aan de vertegenwoordiger uiting kan geven omtrent zijn wensen met betrekking tot privacy.

. bij de Chinese regering aan te dringen op het belang van het respecteren en beschermen van de Tibetaanse cultuur en taal. Er bij de Chinese ambtenaren op aan te dringen om een levendige Tibetaanse cultuur te bevorderen door het naleven van de verwijzing naar vrijheid van meningsuiting, vereniging, vergadering en godsdienst in de Chinese grondwet, en het afzien van het gebruik van het beveiligingsapparaat, rechtbanken en de wet om uitoefening van een dergelijke rechten van Tibetanen te beperken of onderdrukken. Benadruk het belang van het respecteren van de Tibetaanse wensen om de rol van zowel de Tibetaanse als de Chinese taal in het onderwijzen van moderne onderwerpen te behouden en zich te onthouden van het criminaliseren van de hartstocht van Tibetanen voor hun taal en cultuur.

. de Chinese regering te moedigen om volledig rekening te houden met de opvattingen en voorkeuren van Tibetanen bij de planning door de regering van de ontwikkeling van de infrastructuur, natuurlijke hulpbronnen, en bij huisvestings, of herhuisvestingsprojecten in de Tibetaanse gebieden van China. Moedig de regering aan de juiste experts in te zetten bij de beoordeling van de impact van dergelijke projecten en de advisering van de regering over de uitvoering en de voortgang van deze projecten. Moedig de regering aan om nauwkeurige en volledige gegevens te rapporteren over de bevolking in de Tibetaanse gebieden in China.

. verder te gaan met het benadrukken bij de Chinese regering over het belang van het onderscheid maken tussen vreedzame Tibetaanse demonstranten en relschoppers; veroordeel het gebruik van beveiligingscampagnes om de mensenrechten te onderdrukken; verzoek de regering om volledige informatie te verschaffen over Tibetanen, die aangehouden, aangeklaagd, of veroordeeld zijn wegens aan protesten en zelfverbrandingen gerelateerde “misdaden”. Blijf in vergaderingen en correspondentie met Chinese ambtenaren de gevallen van Tibetanen, die gevangen blijven zitten, als straf voor het vreedzaam uitoefenen van mensenrechten, ter sprake brengen.

. de Chinese regering aan te moedigen het recht op bewegingsvrijheid van Tibetanen,, die in eigen land reizen, onder meer voor het doel van het bezoeken van Tibetaanse economische, culturele en religieuze centra, met inbegrip van Lhasa, te respecteren; Verschaf Tibetanen redelijke mogelijkheden voor het aanvragen en ontvangen van documenten, die nodig zijn om op legale wijze internationaal te reizen; het recht van Tibetaanse burgers van China te respecteren om China weer in te reizen na een reis in het buitenland; en om aan internationale journalisten, vertegenwoordigers van niet-gouvernementele organisaties, vertegenwoordigers van de Verenigde Naties, en de Amerikaanse overheidsambtenaren toegang te verschaffen tot de Tibetaanse autonome gebieden van China .

De volledige tekst van de Tibet sectie van het rapport is hier in het Engels te zien.