Als één ontwikkeling 2018 karakteriseert, dan is het de toename in wantrouwen van het Westen jegens China. In plaats van te transformeren tot een open samenleving en een verantwoordelijke stakeholder, is het land afgegleden tot een totalitaire dictatuur. Meer en meer keert China zich af van ‘verdorven Westerse waarden als democratie en vrije meningsuiting’ en probeert het zich op alle mogelijke manieren te onttrekken aan internationale verdragen en verplichtingen of deze naar zijn hand te zetten.

Naast vertrouwen zijn zaken als wederkerigheid en gemeenschappelijke waarden de grondvesten van iedere vriendschappelijke relatie. En juist hierin blijkt China geen normale partner te zijn. De Chinese regering probeert kritiek op haar beleid te voorkomen, ook tot ver buiten de landsgrenzen. Met strategische en systematische campagnes, intimidatie en infiltratie probeert China supranationale instellingen, regeringen, universiteiten, en maatschappelijke organisaties onder druk te zetten en zijn invloed uit te breiden.

Met uitzondering van de VS, lijken de meeste landen, waaronder ook Nederland, de zorgwekkende impact en lange termijn consequenties te onderschatten, of simpelweg korte termijn economische belangen belangrijker te vinden. Gelukkig klinken in Europa inmiddels steeds meer kritische geluiden ten aanzien van China en het ongelijke speelveld dat het land voor zichzelf heeft gecreëerd.

Teleurstellend is dat de internationale gemeenschap tot nu toe heeft genegeerd hoe China in Tibet onder leiding van Chen Quanguo, die daar partijsecretaris was tot 2016, al vanaf 2011 een fijnmazig controlesysteem heeft opgezet. Momenteel is dezelfde Chen Quanguo bezig precies hetzelfde totalitaire controle systeem op te zetten in buurland Xinjiang. Juist deze onverschilligheid van Westerse regeringen en de media gaf China de ruimte dit systeem ongehinderd te verfijnen en perfectioneren in Tibet, daarnaast sterkte dit China’s overtuiging om het ook in Xinjiang ongestoord te kunnen uitrollen.

In Tibet zelf ging China in 2018 onverminderd door met zijn harde repressie en het monddood maken van het Tibetaanse volk. Naast grootschalige en systematische mensenrechtenschendingen, lijkt het desastreuze Chinese beleid vooral gericht op het marginaliseren en uitroeien van de unieke Tibetaanse cultuur en identiteit. Er is een diep klimaat van angst, waarbij zelfs zeer jonge kinderen worden geïndoctrineerd in propaganda van de Chinese Communistische Partij. Door de wanhoop over het verloren gaan van hun cultuur en middelen van bestaan onder Tibetanen is het aantal zelfverbranders in Tibet verder gegroeid tot 155.

Tibetanen, die protesteren of opkomen voor hun identiteit en cultuur worden bestempelt tot separatisten of zelfs terroristen. Zo werd taalactivist Tashi Wangchuk enkel en alleen voor het indienen van een petitie voor Tibetaans taalonderwijs in een schijnproces tot 5 jaar gevangenisstraf veroordeeld. De afgelopen jaren heeft de Chinese regering brede en verstrekkende wetgeving en maatregelen ingevoerd om dit soort veroordelingen mogelijk te maken.

Hier lag voor International Campaign for Tibet het afgelopen jaar dan ook een belangrijke taak om de buitenwereld op te hoogte te brengen van wat er werkelijk gebeurt in Tibet, en te zorgen dat de internationale gemeenschap weerstand biedt aan de Chinese propaganda en China aanspreekt op zijn wanbeleid in Tibet.

In 2018 vierde ICT 30 jaar van inzet voor het Tibetaanse volk en zijn geweldloze strijd voor vrijheid en democratie. Hoogtepunt van de viering was de aanwezigheid van de Dalai Lama in een afgeladen Ahoy te Rotterdam, waar hij zijn grote waardering uitsprak voor ICT, dat al 30 jaar oprecht de Tibetaanse zaak steunt. De Dalai Lama sprak tijdens zijn lezing over het bewaren van de Tibetaanse boeddhistische cultuur van vrede en compassie, dat uiterst relevant is voor de wereld van vandaag.

Ter gelegenheid van haar 30 jarig bestaan introduceerde ICT in 2018 ook een nieuw logo en nieuwe huisstijl.

Een lichtpunt in 2018 was de ongebroken veerkracht van het Tibetaanse volk. De offers die Tibetanen ieder jaar weer brengen in hun moedige strijd om hun religie, taal en unieke identiteit te behouden blijven een inspiratie voor alle vrijheid minnende mensen en volken over de hele wereld. Ondanks dat Tibet hermetisch wordt afgesloten van de rest van de wereld, blijven Tibetanen moedig zoeken naar wegen om hun verhaal te delen en vertrouwen ze op organisaties als ICT om over te brengen wat er in Tibet werkelijk gebeurt.

In 2018 heeft NSICT veel voor het Tibetaanse volk bereikt en hen een stem gegeven. Dat was alleen mogelijk door de steun van onze trouwe donateurs, die zich samen met ons ook het afgelopen jaar onverminderd hebben ingezet voor het Tibetaanse volk te steunen in hun aspiratie voor vrijheid en gerechtigheid.

Namens het Tibetaanse volk wil ik iedereen bedanken voor deze onmisbare steun.

Jaarverslag 2018

Het volledige jaarverslag van 2018 inclusief financieel overzicht kunt u hier: bekijken (2.5 MB) of downloaden