World Parliamentarian’s Convention on Tibet in Rome

16 november 2009

De 5e ‘’World Parliamentarian’s Convention on Tibet’’ (WPCT) vond op 17, 18 en 19 november plaats in Rome en bracht internationale parlementariërs samen die betrokken zijn bij Tibetaanse zaken.  De Dalai Lama hield de openingstoespraak.

De 5e WPCT werd georganiseerd door de Italiaanse Parlementaire Tibet Intergroup in samenwerking met het Tibetaanse Parlement in Ballingschap en International Campaign for Tibet. Tijdens de conferentie is de ‘International Parliamentarians Network for Tibet’ opgericht. Dit nieuwe netwerk is erop gericht om internationale parlementaire initiatieven beter te coördineren.

Tijdens de conferentie zijn de volgende punten overeengekomen:

VERKLARING

I. PREAMBULE

De vijfde Internationale bijeenkomst voor parlementariërs over Tibet, gehouden in Rome op 18 en 19 november 2009:

Verdedigt het recht van het Tibetaanse volk op een eigen identiteit, cultuur en levenswijze;

Bevestigt de sterke betrokkenheid bij de mensen in Tibet en het door hen gekozen pad van geweldloosheid, onder leiding van Zijne Heiligheid de Dalai Lama;

Bevestigt de cruciale rol die parlementariërs en parlementsorganen spelen bij het vergroten van het bewustzijn over de moeilijke situatie in Tibet binnen regeringen en internationale instellingen en bij het formuleren van beleidslijnen ter ondersteuning van het Tibetaanse volk;

Herinnert aan de vier voorgaande Internationale bijeenkomsten voor parlementariërs over Tibet, de oplossingen en actieprogramma’s die daaruit zijn voortgekomen, en de invloed van de daaruit voortvloeiende activiteiten en initiatieven;

Zoekt een oplossing voor Tibet die echte autonomie garandeert voor het Tibetaanse volk binnen het grondwettelijke kader van de Volksrepubliek China; en

Verklaart dat de boodschap van de Internationale bijeenkomst voor parlementariërs over Tibet beslist geen anti-Chinese boodschap is, maar een verklaring ter ondersteuning van gerechtigdheid en waarheid, in de oprechte overtuiging dat de volkeren van Tibet en China een manier kunnen vinden om met wederzijds respect samen te leven.

II. BEVINDINGEN

De vijfde Internationale bijeenkomst voor parlementariërs over Tibet:

CONSTATEERT dat sinds de laatste internationale bijeenkomst voor parlementariërs over Tibet (in 2005) de situatie in Tibet is verslechterd vanwege de harde maatregelen die de Volksrepubliek China heeft opgelegd aan Tibetanen en vanwege de hardere lijn die de Chinese regering heeft gevolgd tegenover de Dalai Lama en zijn streven naar autonomie;

IS GEMOTIVEERD door de politieke protesten die begonnen in maart 2008 waarbij Tibetanen van over de hele Tibetaanse hoogvlakte op een nog niet eerder vertoonde en overweldigende vreedzame manier uitdrukking gaven aan hun ongenoegen, als reactie op het voortdurende repressieve beleid van de Chinese autoriteiten;

IS BEZORGD over het feit dat de Chinese autoriteiten op de protesten reageerden met militair ingrijpen op de Tibetaanse hoogvlakte, waaronder het inmiddels bekende gevangenzetten van 735 Tibetanen vanwege het uitoefenen van rechten zoals vrijheid van meningsuiting, religie, vereniging en vergadering;

IS VERONTWAARDIGD over de executie van Tibetanen zonder dat de internationale normen voor een eerlijke procesvoering zijn gevolgd;

MERKT OP dat de Volksrepubliek China, in het streven om een verantwoordelijk lid van de internationale gemeenschap te zijn, dient te onderkennen dat een dergelijke status plichten en verantwoordelijkheden met zich meebrengt om de volkeren te beschermen en respecteren die onder China’s controle vallen, in overeenstemming met internationale rechtsnormen en de rechten van de mens zoals deze zijn vastgelegd in het Handvest van de Verenigde Naties en de Universele verklaring van de rechten van de mens;

ONDERKENT dat de Volksrepubliek China een morele verantwoordelijkheid heeft om de legitieme redenen tot onvrede van het Tibetaanse volk aan de orde te stellen door middel van eerlijke toepassing van het recht onder internationale rechtsnormen, door middel van respect voor de vrijheid van geloofsovertuiging en meningsuiting, en door bescherming van het recht van het Tibetaanse volk om uiting te geven aan hun culturele identiteit en levenswijze en invoering van daadwerkelijke autonomie;

ERKENT dat organen van de Verenigde Naties, waaronder het Bureau van de Hoge Commissaris voor de rechten van de mens, de Raad voor de mensenrechten en het Comité tegen foltering, evenals nationale overheden en niet-gouvernementele organisaties de systematische schendingen van de mensenrechten van het Tibetaanse volk door de Chinese autoriteiten onlangs hebben vastgelegd;

ERKENT dat de Volksrepubliek China het V.N.-verdrag over economische, sociale en culturele rechten heeft ondertekend en geratificeerd, maar betreurt de ernstige tekortkomingen bij de invoering van dit verdrag, hetgeen een van de hoofdoorzaken is van de ontevredenheid aan de kant van de Tibetanen;

ONDERKENT de behoefte aan aanhoudende steun voor zowel lang geleden als recent gevluchte Tibetanen, onder wie veel kinderen, op het gebied van humanitaire hulp, onderwijs, gezondheidszorg, en de bouw en onderhoud van opvangaccommodatie;

IS BEZORGD over de aantasting van het milieu op de Tibetaanse hoogvlakte, de zogeheten ‘Derde Pool,’ ten gevolge van klimaatverandering die wordt veroorzaakt door de emissie van broeikasgassen, het slecht beheer van natuurlijke hulpbronnen ten behoeve van de belangen van de Chinese overheid en commerciële bedrijven, en het overbrengen van Tibetaanse nomaden naar vaste nederzettingen, waardoor zij afgesneden zijn van hun traditionele levensonderhoud en het duurzaam beheer van de Tibetaanse graslanden;

ONDERKENT dat de Chinese beleidsmaatregelen om de effecten van klimaatverandering op de Tibetaanse hoogvlakte te verminderen en aan te pakken invloed hebben op miljarden mensen in Azië, en dat de betrokkenheid en ervaring van Tibetanen essentieel is voor de succesvolle invoering van beleidsmaatregelen inzake klimaatverandering;

ONDERKENT de waardevolle bijdragen, zowel financieel als in andere vorm, die regeringen en burgers leveren aan het welzijn van het Tibetaanse volk en het streven van de Tibetanen om hun eigen identiteit te behouden, waarbij in het bijzonder de steun van de regering en bevolking van het gastland India worden vermeld;

ONDERKENT dat internationale oproepen en regeringsverklaringen, met daarin steun voor dialoog in de nasleep van de protesten die in maart 2008 begonnen, cruciaal waren om de weg te bereiden voor de diverse gesprekken die later dat jaar plaatsvonden;

ONDERKENT dat het voor doeltreffende onderhandelingen tussen de Chinese regering en de vertegenwoordigers van de Dalai Lama essentieel is dat de opzet van de onderhandelingen transparant is en dat er aangewezen internationale supervisie plaatsvindt;

CONCLUDEERT dat Zijne Heiligheid de Dalai Lama, ondanks de aanhoudende bezetting van Tibet, oprecht naar een ‘middenweg’-oplossing voor Tibet streeft, en niet naar onafhankelijkheid;

CONCLUDEERT dat het memorandum over werkelijke autonomie voor het Tibetaanse volk, dat is voorgesteld door de vertegenwoordigers van de Dalai Lama, zijn visie voor echte autonomie binnen het grondwettelijke kader van de Volksrepubliek China weerspiegelt;

DENKT AAN de ervaringen van de vele autonome regio’s ter wereld, bijvoorbeeld Trentino–Zuid-Tirol in Italië, die hebben aangetoond dat conflicten kunnen worden opgelost door de fundamentele mensenrechten van verschillende volkeren en etnische en taalkundige minderheden te respecteren en hen in staat te stellen het recht op zelfbestuur uit te oefenen, waarbij de territoriale integriteit van de staat gerespecteerd blijft;

BEVESTIGT het belang van geweldloosheid bij het terugdringen van conflict en onbegrip en de kracht van geweldloos leiderschap, zoals dat wordt belichaamd door Zijne Heiligheid de Dalai Lama, voor vrede en stabiliteit in de Volksrepubliek China; en

BEVESTIGT de resoluties en verklaringen die zijn afgelegd tijdens eerdere Internationale bijeenkomsten voor parlementariërs over Tibet, waaronder het erkennen van Zijne Heiligheid de Dalai Lama en de Tibetaanse regering in ballingschap als de legitieme vertegenwoordigers van het Tibetaanse volk.

III. ACTIEPUNTEN

DERHALVE is de bijeenkomst vastbesloten om:

STEUN TE VERLENEN aan wezenlijke onderhandelingen tussen de Chinese regering en de vertegenwoordigers van de Dalai Lama om tot een zinvolle oplossing van het Tibet-vraagstuk te komen, met het memorandum over werkelijke autonomie als een realistische en constructieve basis voor dergelijke onderhandelingen;

EEN OPROEP TE DOEN aan regeringen om de Volksrepubliek China dringend te verzoeken de fundamentele mensenrechten en burgerrechten van het Tibetaanse volk volledig te respecteren en het recht van de Tibetanen te erkennen om op zelfstandige wijze betrokken te worden bij alle vraagstukken over hun huidige en toekomstige welzijn;

EROP AAN TE DRINGEN bij nationale overheden om te erkennen dat bemiddeling door derden essentieel is voor het hervatten van de dialoog en om de transparantie hiervan te garanderen;

EEN OPROEP TE DOEN aan de Volksrepubliek China om het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten te ratificeren;

overheden te STIMULEREN om multiculturele mechanismen te bekijken waarmee gezamenlijk kan worden gewerkt aan het uitdagende vraagstuk van klimaatverandering in Tibet, met directe participatie van Tibetaanse belangengroeperingen. Hiertoe zullen de deelnemers aan deze conventie een open brief opstellen waarin zij het cruciale belang van Tibet als de ‘Derde Pool’ benadrukken en deze brief voorafgaande aan de VN Conferentie over klimaatverandering in Kopenhagen publiceren;

ZICH IN TE SPANNEN om belangrijke regeringen en instellingen te laten beloven dat zij ervoor zullen zorgen dat Zijne Heiligheid de Dalai Lama op gepaste wijze verwelkomd wordt, wanneer hij de diverse regeringsleiders en functionarissen ontmoet;

ZICH IN TE SPANNEN om capaciteit op te bouwen binnen nationale overheden om informatie te verspreiden en beleidsrichtlijnen over Tibet in te voeren, zoals het erkennen of instellen van een bureau binnen de uitvoerende afdelingen van de overheid waar Tibetaanse zaken worden behandeld;

ZICH IN TE SPANNEN om leden te zoeken voor een netwerk van internationale parlementariërs voor Tibet. Dit netwerk zal in samenspraak met het Tibetaanse parlement in ballingschap een secretariaat bepalen. Het netwerk zal betere coördinatie tussen parlementaire groeperingen mogelijk maken, beste praktijken uitwisselen, en volop gesteund worden bij de internationale totstandkoming van een actieplan voor de korte termijn dat voorziet in het:

(1) voorleggen van een resolutie of motie in parlementen die de voornaamste elementen bevat van de verklaring van de Internationale bijeenkomst voor parlementariërs over Tibet;

(2) vragen om een volledige briefing over het Tibet-beleid van hun regeringen, onder meer op multilaterale fora, op het gebied van mensenrechten, milieu, veiligheid, ontwikkeling en andere economische hulpmaatregelen en geopolitieke standpunten;

(3) steun zoeken van nationale en lokale overheden en privéorganisaties voor programma’s die hulp bieden aan Tibetaanse gemeenschappen binnen en buiten Tibet, evenals aan nieuwe vluchtelingen uit Tibet;

(4) aangaan van parlementaire uitwisselingen met Chinese wetgevers en daarbij tevens Chinese leden van kiesdistricten te bereiken;

(5) bezoeken van Tibet als onderdeel van een multinationale parlementaire delegatie met de bedoeling om de situatie ter plaatse, waaronder de status van Tibetaanse nomaden en politieke gevangenen, vast te stellen;

(6) organiseren van parlementaire hoorzittingen ten overstaan van commissies voor buitenlandse zaken en/of mensenrechten met Tibetaanse afgevaardigden en, als zij hiermee akkoord gaan, afgevaardigden van de Chinese regering, om de politieke en humanitaire situatie in Tibet te bespreken;

(7) in gang zetten van een campagne om steun te verzamelen voor deze verklaring van parlementariërs en ervoor te zorgen dat democratische nationale en lokale overheden, politieke partijen, gemeenschapsleiders, religieuze organisaties, Nobelprijswinnaars, opiniemakers en alle burgers van goede wil op deze wereld deze verklaring onderschrijven en ondertekenen.