Verklaring van Kalon Tripa Dr. Lobsang Sangay ter gelegenheid van de 53ste Herdenking van de Tibetaanse Nationale Dag van de Volksopstand

Vandaag, bij de 53ste herdenking van de Tibetaanse Nationale Dag van de Volksopstand en de vierde herdenking van de massale protesten in 2008 in Tibet, betuig ik eer aan de dappere mensen die zo veel voor Tibet hebben opgeofferd. Ondanks drieënvijftig jaar bezetting door de Volksrepubliek China (PRC) blijft de Tibetaanse geestdrift en identiteit in Tibet ongebroken.

Bij deze gelegenheid betuig ik eer aan Zijne Heiligheid de Dalai Lama voor zijn visie, leiderschap en welwillendheid. Ik betuig ook mijn diepste respect en dankbaarheid aan onze ouderen voor hun bijdrage en onvermoeibare inspanning, die de groei en de dynamiek van onze beweging in de loop van de afgelopen vijftig jaar hebben ondersteund.

Toen Zijne Heiligheid de Dalai Lama een jaar geleden de overdracht van zijn politieke macht aan een democratisch verkozen leider aankondigde, waren de Tibetanen beducht en smeekten hem om dit te heroverwegen. Vandaag de dag wordt de visie en het grootmoedige besluit van Zijne Heiligheid door de wereld erkend en toegejuicht. Tibetanen maken een soepele overgang door de vrije, eerlijke en multi-kandidaat parlementaire – en Kalon Tripa-verkiezingen in 2011, waarbij Tibetanen in ballingschap en diaspora in meer dan veertig landen betrokken waren.

Ik ben diep vereerd door de spirituele zegeningen, legitimiteit, politieke gezag en continuïteit die mij door Zijne Heiligheid de Dalai Lama zijn toegeschreven. In zijn verklaring tijdens mijn inauguratieceremonie op 8 augustus 2011 zei Zijne Heiligheid: “toen ik jong was, overhandigde een bejaarde regent Takdrag Rinpoche Sikyong (politiek leiderschap) aan me, en vandaag overhandig ik Sikyong aan de jonge Lobsang Sangay… door dit te doen, heb ik een lang gekoesterd doel vervuld.”

Ik ben ook enorm geroerd door de solidariteit en de goedkeuringen van Tibetanen binnen Tibet tijdens de verkiezingen en sinds ik mijn politieke ambt op mij heb genomen. Ik heb vele diep ontroerende ontmoetingen gehad met honderden Tibetanen uit Tibet, terwijl zij mij genereus hun zegeningen en steun aanboden.

Gezegend door de historische overdracht van politieke macht van Zijne Heiligheid, gemachtigd door het mandaat van het volk en gedragen door de steun en solidariteit van de Tibetanen in Tibet, kan ik met trots en overtuiging zeggen dat de Centrale Tibetaanse Administratie (CTA) op legitieme wijze alle zes miljoen Tibetanen vertegenwoordigt en voor hen spreekt.

De opvatting van Peking dat een generatieverandering in het leiderschap de Tibetaanse vrijheidsbeweging kan verzwakken, zal niet, en kan nooit, werkelijkheid worden. De veerkracht van de Tibetaanse geestdrift, gecombineerd met een opkomende generatie van opgeleide Tibetanen, zal voorzien in dynamisch leiderschap en zal de beweging ondersteunen totdat vrijheid in Tibet is hersteld.

Als de claim van de Chinese regering waar is dat Tibetanen vrijheid en gelijkheid genieten, dan zou China democratische, transparante, vrije en eerlijke verkiezingen in Tibet moeten toestaan. In de drieënvijftig jaar Chinese bezetting, heeft geen Tibetaan ooit het ambt van Partijsecretaris van de zogenoemde Tibetaanse Autonome Regio (TAR) bekleed. Chinezen bekleden de meerderheid van de besluitvormingsposities in alle takken van de overheid en vormen meer dan vijftig procent van de arbeidskrachten in de publieke sector. Zeventig procent van de ondernemingen in de particuliere sector is in bezit of wordt beheerd door Chinezen. Veertig procent van de afgestudeerden aan Tibetaanse middelbare scholen en colleges is werkloos.

De Tibetaanse kwestie gaat om veel meer dan de rechten en het welzijn van zes miljoen Tibetanen. Het heeft invloed op de hele planeet. De unieke Tibetaanse cultuur, met haar rijke taal, spiritualiteit en geschiedenis moet worden beschermd. Het Tibetaanse plateau is de ‘derde pool van de wereld’, aangezien het de grootste ijsvelden buiten de twee polen bevat. Tibetaanse gletsjers, de bron van tien belangrijke rivieren, oefenen invloed uit op het leven van meer dan 1,5 miljard mensen. Natuurlijke rijkdommen, die miljarden dollars waard zijn, worden jaarlijks geëxploiteerd om de economie van China van brandstof te voorzien. Decennialange houtkap heeft de oorspronkelijke bosdekking van Tibet gehalveerd. Het is duidelijk dat het beheer van deze mondiale gemeenschapsgrond, en de traditionele rol van het Tibetaanse volk als beheerders, een zorg zou moeten zijn voor de hele planeet.

Toen China Tibet in 1949 binnenviel, beloofde het een ‘socialistisch paradijs’ in te luiden. In werkelijkheid worden Tibetanen in Tibet behandeld als tweederangsburgers. Wanneer Tibetanen vreedzaam bijeenkomen en vragen om fundamentele rechten, zoals uiteengezet in de Chinese grondwet, dan worden zij gearresteerd, beschoten en gedood zoals tijdens de vreedzame protesten op 23 en 24 januari, toen Chinezen hun nieuwe jaar vierden. De Communistische Partijkaders in de TAR werden bevolen om voorbereidingen te treffen voor een ‘oorlog’ tegen Tibetaanse demonstranten.

In schril contrast duurden in Wukan (Provincie Guangdong) de protesten van het Chinese volk wekenlang, er werd gehoor gegeven aan hun grieven, één van de protestleiders werd benoemd als de nieuwe Partijsecretaris voor het dorp, en de provinciale autoriteiten steunden zelfs vrije dorpsverkiezingen.

Intellectuelen, kunstenaars en leiders in Tibet worden willekeurig gearresteerd en gevangengenomen. Duizenden pelgrims, die onlangs uit India terugkeerden, werden vastgezet en velen zijn verdwenen. Tibetanen, met inbegrip van monniken en nonnen, worden gedwongen om de Dalai Lama af te zweren en om patriottische hereducatie-klassen bij te wonen. Buitenlanders en de internationale media worden geweerd uit Tibetaanse gebieden.

Een Chinese geleerde nam recentelijk waar dat er ‘meer Chinezen dan Tibetanen, meer politie dan monniken, meer toezichtcamera’s dan ramen’ zijn in Lhasa, de hoofdstad van Tibet. De gehele regio valt onder een de facto staat van beleg.

China bouwde veel vliegvelden in Tibet, stationeerde veel meer divisies van het Volksbevrijdingsleger (PLA), begon met het uitbreiden van de spoorweg naar de grenzen van buurlanden, en zond duizenden paramilitaire krachten naar Tibetaanse gebieden. Tibet is één van de meest gemilitariseerde gebieden in de regio geworden.

Vandaag is er in Tibet geen ruimte voor welk conventioneel protest dan ook, zoals hongerstakingen, demonstraties en zelfs vreedzame bijeenkomsten. Tibetanen voeren daarom extreme acties uit, zoals de 26 Tibetanen die zichzelf sinds 2009 in brand hebben gestoken. Zijne Heiligheid de Dalai Lama en de CTA hebben altijd dergelijke drastische acties afgeraden. Ondanks onze dringende verzoeken, blijven Tibetanen zichzelf echter in brandsteken, in 2012 al 14 gevallen. De schuld ligt regelrecht bij de harde lijn leiders in Peking, evenals de oplossing. De zelfverbrandingen zijn een krachtige verwerping van de lege beloften van het zogenaamde ‘socialistische paradijs’.

De Tibetaanse strijd is niet gericht tegen het Chinese volk of China als natie. Het is tegen het regeringsbeleid van de Chinese Volksrepubliek. China moet de diepte van de problemen in Tibet erkennen en begrijpen dat zij niet door geweld kunnen worden opgelost.

Om de tragedie in Tibet aan te pakken, roep ik Peking op om ons Middenweg Beleid te accepteren, dat ware autonomie voor de Tibetanen nastreeft, binnen het kader van de Chinese grondwet en zoals voorgesteld in het Memorandum en de Notitie van respectievelijk 2008 en 2010. Hong Kong en Macao werd een hoge graad van autonomie verleend. Ondanks weerstand van Taiwan heeft China aan Taiwaneen hoge graad van autonomie aangeboden richting re-unificatie. Waarom is Tibetanen nog geen ware autonomie verleend, zoals bepaald in de Chinese grondwet?

Wij hopen dat de aanstaande leiders van China oprechte verandering zullen initiëren, en dat zij de wijsheid vinden om te erkennen dat het langdurige harde lijn beleid van de regering in Tibet heeft gefaald. Wij hebben gekozen om een wederzijds gunstige weg in te slaan, ondanks het feit dat Tibet historisch een onafhankelijke status heeft gehad, en Tibetanen volgens de internationale wetgeving het recht hebben op zelfbeschikking. Bezorgde Chinese burgers en intellectuelen zouden een inspanning moeten leveren om naar de waarheid te streven en om te begrijpen waarom Tibetanen protesteren en zich zelf in brand steken. Dialoog en een vreedzame oplossing voor de Tibetaanse kwestie zijn in het hoogste belang van China, het Chinese volk en Tibetanen.

Wij staan klaar om afgezanten te zenden om het dialoogproces te hervatten, ondanks dat de Chinese afgezant, die tot het United Front Work Department behoort, recentelijk veel meer energie heeft gestoken in het rond de wereld reizen en in het buitensporig aanvallen van Zijne Heiligheid de Dalai Lama en de door de Kalon Tripa geleide CTA. In het proces hebben zij in feite de Tibetaanse kwestie verder geïnternationaliseerd.  Een zeer belangrijke reden om de Verenigde Naties op te richten was het nastreven van de rechten van de mens. Ik doe met klem een beroep op de VN om haar doelstelling na te leven en de crisis in Tibet aan te pakken door een Speciale Rapporteur te benoemen en Tibet te bezoeken.

De internationale gemeenschap en de media moeten een onderzoeksmissie naar Tibet sturen om de sluier van censuur en de desinformatiecampagne te verwijderen. “Zelfs Pyongyang (Noord-Korea) heeft een internationale media-aanwezigheid, wat niet het geval is in Lhasa,” zegt Reporters Without Borders.

Ik doe een oproep aan de functionarissen en lidstaten van ASEAN en SAARC om de Tibetaanse kwestie in uw agenda op te nemen, gezien het geopolitieke en milieubelang van Tibet dat miljarden Aziaten beïnvloedt. Een China dat in staat is de Tibetaanse kwestie aan te pakken, zal een meer vreedzame buur zijn en zal bijdragen aan harmonie en stabiliteit in het gebied.

Aan mijn mede-Tibetanen, nu is de tijd om solidariteit en steun te tonen met onze broeders en zusters in Tibet. Wij moeten onderwijs de hoogste prioriteit geven zodat opgeleide en gemeenschapsgezinde Tibetanen voor dynamisch leiderschap zullen zorgen en de Tibetaanse beweging zullen ondersteunen tot de vrijheid in Tibet wordt hersteld. De Kashag zou willen verzoeken dat er elke woensdag mantra’s en gebeden worden gereciteerd voor hen die hun leven hebben geofferd voor de Tibetaanse zaak. Jonge Tibetanen zouden onze trotse erfenis en identiteit moeten omhelzen, en vieren, door elke woensdag Tibetaanse kleding te dragen, Tibetaans te spreken en Tibetaans te eten.

Laat ons van 2012 een Lobby Jaar voor Tibet maken. In dit nieuwe Tibetaanse jaar verzoek ik alle Tibetanen en vrienden om de gekozen vertegenwoordigers op de staats- en nationale niveaus in uw landen te betrekken. Nodig hen uit en licht hen in over Tibet en over de inspanningen van Zijne Heiligheid de Dalai Lama en de CTA. Genereer debat over Tibet en zorg dat er wetgeving wordt aangenomen die Tibet en het Tibetaanse volk steunt. Initieer activiteiten die het profiel van de Tibetaanse democratie en de zichtbaarheid van het Tibetaanse politieke leiderschap en de CTA laten zien.

De veertiende Kashag zal maximale inspanningen leveren om ons hogere doel te realiseren, evenals om maatregelen te nemen om het Tibetaanse volk en de instituties op de 21ste eeuw voor te bereiden volgens de leidende principes van eenheid, innovatie en onafhankelijkheid. De Kashag spoort opnieuw alle Tibetanen en vrienden aan, die aan diverse solidariteitsactiviteiten deelnemen, om ervoor te zorgen dat de activiteiten vreedzaam, overeenkomstig lokale wetten, en met waardigheid worden ondernomen. Alstublieft herinnert u zich dat geweldloosheid en democratie twee van onze kernprincipes zijn.

Het Tibetaanse volk en de huidige Kashag zijn uiterst gezegend door de voortdurende aanwezigheid en de wijsheid van Zijne Heiligheid de grote 14de Dalai Lama. De Kashag verleent absolute steun aan de historische verklaring die op 24 september 2011 werd uitgegeven door Zijne Heiligheid over zijn reïncarnatie. Wij geloven dat alleen Zijne Heiligheid het recht heeft om zijn reïncarnatie te bepalen, en dat de communistische regering van China absoluut geen inspraak of rol in deze kwestie heeft.

Ik zou deze gelegenheid willen gebruiken om alle regeringen, vooral de regeringen van de Verenigde Staten, Europa en Azië, organisaties, Tibet Support Groepen, en individuen die het Tibetaanse volk hebben gesteund, te bedanken. Uw steun wordt zeer gewaardeerd. Ik roep ook zowel onze oude als nieuwe vrienden op om de Tibet Support Groepen in de wereld nieuw leven in te blazen. Wij hebben u meer dan ooit nodig in deze kritieke tijd. De Kashag zou ook de volledige medewerking met de Chitue Lhentsok willen erkennen en verheugt zich op een productieve samenwerking in het dienen van Tibet en het Tibetaanse volk.

Ik ben ook verheugd om de diepste en voortdurende dankbaarheid van het Tibetaanse volk over te kunnen brengen aan de regering en de inwoners van India, voor hun grootmoedige gastvrijheid en vriendelijkheid in de loop van de afgelopen vijf decennia. Mijn waardering is enorm gegroeid sinds ik de politieke leider van het Tibetaanse volk ben geworden. Hardik Shukriya!

Tot slot zou ik tegen onze dierbare broeders en zusters in Tibet willen zeggen dat jullie iedere dag in onze harten en gebeden aanwezig bent. Wij zullen zij aan zij met u lopen tot de vrijheid voor de Tibetanen is hersteld en Zijne Heiligheid de Dalai Lama naar Tibet terugkeert. Ik bid voor een lang leven van Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Moge ons lang gekoesterde doel van vrijheid en hereniging in het Land van Sneeuw spoedig gerealiseerd worden!

10 maart, 2012
Dharamsala