Tibetaanse boer steekt zichzelf in brand in Rebkong

International Campaign for Tibet

Een jonge Tibetaanse man, genaamd Dorjee Lhundrup, stak zichzelf in brand op 4 november in Rebkong (Chinees: Tongren) in de provincie Qinghai, het Tibetaanse gebied Amdo. Dorjee Lhundrup was een boer van midden twintig uit het dorp Chuma in Rebkong. Hij had twee kinderen, een twee jaar oude dochter en een vier jaar oude zoon.

Dorjee Lhundrup stak zichzelf in de ochtend van 4 november op Taglung South Street in brand, enkele kilometers ten westen van het Rongwo klooster. Hij stierf onmiddellijk daarna.

Volgens een Tibetaan in ballingschap, die in contact staat met Tibetanen in het gebied: “Veel mensen verzamelden zich op de plaats waar hij zichzelf in brand stak, en een aantal monniken gingen er ook heen. Zij beschermden zijn lijk tegen de Chinese politie en troepen en brachten hem naar het klooster, waar de monniken en leken voor hem baden. Zijn vader sprak en veel mensen huilden. Dorjee Lhundrup werd aan de kant van een heuvel achter het klooster gecremeerd. Traditioneel werden alleen hoge lama’s gecremeerd. Ook Sonam Dargye, die zichzelf in maart in brand stak, werd daar gecremeerd.”

Dorjee Lhundrup is de derde Tibetaan uit Rebkong, die zichzelf in brand stak, na een andere boer, Sonam Dargye, en een boeddhistische monnik, Jamyang Palden, die beiden zichzelf in maart 2012 in brand staken.

Er zijn nu 63 Tibetanen, die zichzelf in Tibet sinds februari 2009 in brand hebben gestoken.

Slechts twee dagen geleden, op 2 november, drong de VN-Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Navi Pillay, er bij de Chinese regering op aan om onverwijld de al lang bestaande Tibetaanse grieven aan te pakken, die hebben geleid tot een escalatie van protesten en zelfverbrandingen. Ze zei: “Sociale stabiliteit in Tibet zal nooit worden bereikt door zware veiligheidsmaatregelen en onderdrukking van de mensenrechten. De diepe onderliggende problemen moeten worden aangepakt, en ik roep de regering op om de aanbevelingen, die door verschillende internationale mensenrechtenorganisaties zijn gedaan, serieus in overweging te nemen, en ook om gebruik te maken van het deskundig advies, dat door onafhankelijke mensenrechtendeskundigen van de VN wordt aangeboden.”