19 May 2021

ICT roept regeringen op China te confronteren met zijn mensenrechtenschendingen in de aanloop naar de Olympische Spelen van 2022

International Campaign for Tibet (ICT) roept regeringen en internationale organisaties, waaronder de EU en de Afrikaanse Unie, op om vóór de Olympische Spelen van 2022 een publiek standpunt in te nemen over de dringende noodzaak voor China om de mensenrechten in China, Xinjiang, Tibet en Hongkong te respecteren.

Hieronder volgt de volledige tekst van de schriftelijke verklaring van ICT:

Schriftelijke verklaring van de International Campaign for Tibet voor de Tom Lantos mensenrechtencommissie en de gezamenlijke hoorzitting van de Congressional-Executive Commission on China vandaag met als onderwerp “China, genocide en de Olympische Spelen”

18 mei 2021

International Campaign for Tibet (ICT) is van mening dat de selectie van Beijing voor de Olympische Winterspelen in 2022 door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) een vergissing was die voorbijging aan de neerwaartse spiraal van ontwikkelingen op het gebied van mensenrechten die zich manifesteerden in 2015, toen de Spelen werden toegekend. In september 2020 sloot de International Campaign for Tibet zich aan bij een coalitie van mensenrechtengroeperingen die Tibetanen, Oeigoeren, Zuid-Mongolen, Hongkongers, Taiwanezen en Chinezen vertegenwoordigen. Samen met andere internationale mensenrechtenorganisaties, roepen wij het IOC op om de vergissing ongedaan te maken en het besluit om Beijing de Olympische Winterspelen van 2022 te laten organiseren, in te trekken. In februari 2021 sloot ICT zich aan bij een een coalitie van meer dan 180 maatschappelijke organisaties, met een oproep aan regeringen om zich te verbinden tot een diplomatieke boycot van de Olympische pelen. Wij herhalen deze oproep.

Het IOC heeft bij zijn beslissing geen rekening gehouden met de ervaring die is opgedaan na de toekenning van de Olympische Zomerspelen van 2008 aan China. In 2008 had China een historische kans om de wereld te tonen dat het een waardig gastland voor de Olympische Spelen is. Zowel het IOC als China benadrukten de mogelijke positieve gevolgen die de Olympische Spelen van 2008 voor de Chinese samenleving zouden hebben. De realiteit bewees echter het tegendeel. De veronderstellingen, die destijds door het IOC en zijn leden met klem werden geuit, dat de Olympische Spelen China zouden aanmoedigen om transparantie te betrachten, concrete stappen te ondernemen om zijn verantwoordelijkheden uit hoofde van het internationaal recht na te komen, en zich te ontwikkelen tot een meer verantwoordingsplichtig lid van de internationale gemeenschap, zijn niet uitgekomen. In plaats daarvan droegen de Olympische Spelen van 2008 bij tot een steeds uitgesprokener nationalistisch en agressief beleid van de Chinese Communistische Partij, zowel intern als naar buiten toe. Terwijl het IOC in 2008 ten onrechte beweerde dat de Spelen van 2008 toen al tot positieve veranderingen hadden geleid, ontslaat het zichzelf nu van elke politieke verantwoordelijkheid. IOC-voorzitter Thomas Bach verklaarde in oktober vorig jaar ronduit dat de Spelen “niet over politiek gingen”. Dit gebrek aan principe is onaanvaardbaar.

In Tibet bijvoorbeeld zijn in maart en april 2008 een onbekend aantal Tibetanen door de Chinese autoriteiten gedood of gevangengenomen na grootschalige, vreedzame protesten in heel Tibet. Het was daarom bijzonder verontrustend om te zien hoe de estafette van de Olympische fakkel, gesteund door een reeks westerse bedrijfssponsors, de sfeer van angst en repressie negeerde en kennelijk probeerde te verdoezelen in de straten van Lhasa, waar enkele weken daarvoor nog geweld en bloedvergieten hadden plaatsgevonden.

Vanaf 2009 hebben ongeveer 135 Tibetanen zichzelf in brand gestoken uit protest tegen het beleid van de communistische partij. Dit was zowel een gevolg van de Orwelliaanse onderdrukking van de Tibetaanse samenleving na 2008 als een reactie op een steeds ingrijpender sociaal en economisch beleid op de Tibetaanse hoogvlakte.

Tot op de dag van vandaag vinden in Tibet ernstige schendingen van de mensenrechten plaats, zoals marteling en mishandeling, willekeurige detentie en verdwijning, en drastische ingrepen in het religieuze en culturele leven. Repressieve politieke campagnes, institutioneel racisme en langetermijnbeleid dat de Tibetanen economisch marginaliseert, bedreigen het voortbestaan van de Tibetaanse identiteit en veroorzaken spanningen en kwade wil tussen het Chinese en het Tibetaanse volk.

De Panchen Lama, een van de belangrijkste figuren in het Tibetaans boeddhisme, wordt vermist sinds de Chinese regering hem en zijn familie op 17 mei 1995 heeft ontvoerd, enkele dagen nadat de Dalai Lama hem had geïdentificeerd als de reïncarnatie van de vorige Panchen Lama. De Panchen Lama was toen pas zes jaar oud. Vorig jaar vroegen VN-deskundigen China “ervoor te zorgen dat Tibetaanse boeddhisten hun religie, tradities en culturen vrij en zonder inmenging kunnen beoefenen”, aangezien vrijheid van godsdienst het recht van Tibetaanse boeddhisten omvat en “om hun geestelijken en religieuze leiders te bepalen in overeenstemming met hun eigen religieuze tradities en praktijken”.

Na de Olympische spelen van 2008 gingen het IOC en de internationale gemeenschap verder. Er werd geen eis gesteld voor een onafhankelijk onderzoek naar de talrijke berichten over moorden in Tibet in maart en april 2008. Na de ervaring van 2008, en nu in het licht van de Olympische Winterspelen van 2022 in Beijing, vragen Tibetanen met meer urgentie dan ooit om een verantwoordelijke internationale Olympische beweging.

In 2017 heeft het IOC in zijn gaststadovereenkomsten mensenrechtenvereisten toegevoegd die zijn afgestemd op de leidende beginselen van de Verenigde Naties inzake bedrijfsleven en mensenrechten. Die beginselen bepalen dat entiteiten zorgvuldigheid op het gebied van mensenrechten moeten betrachten. Hoewel Beijing het contract voor de organisatie van de Winterspelen kreeg toegewezen voordat de nieuwe beginselen over de mensenrechten was goedgekeurd, kan het IOC op grond van vastgestelde “operationele vereisten” met de gaststad onderhandelen over de bescherming van de mensenrechten en over normen. Een dergelijke due diligence is door het IOC niet uitgevoerd.

De Olympische Ethische Code zegt: “Het waarborgen van de waardigheid van het individu is een fundamentele vereiste van het Olympisme”, terwijl het Handvest tot doel heeft “sport in dienst te stellen van de harmonieuze ontwikkeling van de mens, teneinde de totstandkoming van een vreedzame samenleving die zich bezighoudt met het behoud van de menselijke waardigheid.”

In 2015 zei de Chinese president Xi Jinping in een videoboodschap met betrekking tot de Olympische Spelen van 2022 dat het een nieuwe kans zou zijn om de Olympische Beweging vooruit te helpen en de Olympische Geest te bevorderen. eraan toevoegend zei Ci Jinping alle toezeggingen na te komen.

Het IOC, dat de Olympische Spelen van 2022 aan Beijing heeft toegekend, heeft nu de duidelijke verplichting om na te gaan of China zich aan zijn ethische code en verbintenissen houdt. Het moet ook de verbintenissen openbaar maken die de Chinese regering is aangegaan om de Olympische Spelen veilig te stellen, zodat op transparante wijze verantwoording kan worden afgelegd. Door de Spelen in China te houden en tegelijkertijd te weigeren China’s staat van dienst op het gebied van de mensenrechten in Tibet en daarbuiten aan de kaak te stellen, zou het IOC de Chinese regering in feite vertellen dat zij haar onderdrukking van de Tibetanen kan voortzetten en zelfs opvoeren zonder internationale consequenties te hoeven dragen. Daarom moet het IOC zich nu op zijn minst publiekelijk en openlijk, zonder vrees voor represailles, uitspreken over de schendingen van de rechten in Tibet, Xinjiang, Binnen-Mongolië, Hong Kong en elders.

Het is de hoogste tijd dat het IOC deze stappen neemt. Als het IOC zichzelf niet in de positie acht om dienovereenkomstig te handelen, zou het moeten besluiten om zijn besluit om de Spelen van 2022 aan Beijing toe te wijzen, in te trekken.

De geschiedenis van de mensenrechtenschendingen heeft ons een duidelijke les geleerd. Zwijgen staat gelijk aan vergiffenis en dat wie zich afwendt van misdaden tegen de menselijkheid, daarvoor de verantwoordelijkheid draagt. Als het IOC niets doet om onweerlegbare, decennialange, aanhoudende ernstige mensenrechtenschendingen in Olympische gastlanden zoals China aan te pakken, wordt het medeplichtig.

Om deze redenen roept International Campaign for Tibet op tot:

• Regeringen om af te zien van deelname in welke hoedanigheid dan ook aan de Olympische Spelen in Beijing 2022 en om druk uit te oefenen op de nationale Olympische comités en het IOC om de bezorgdheid over de mensenrechten bij de Chinese regering en publiekelijk aan de orde te stellen.
• Regeringen en internationale organisaties, waaronder de EU en de Afrikaanse Unie, om vóór de spelen een publiek standpunt in te nemen over de noodzaak voor de VRC om de mensenrechten in China, Xinjiang, Tibet, Hongkong, enz. te eerbiedigen.
• Regeringen, parlementen en sportbonden om hun atleten voor te lichten over de mensenrechtensituatie in Tibet, Xinjiang, Hongkong en andere gebieden. Zij moeten getuigenissen van slachtoffers en pleitbezorgers van de rechten van slachtoffers uitnodigen voor parlementaire hoorzittingen, bijeenkomsten en openbare evenementen.
• De regeringen moeten de nodige druk uitoefenen op China om ervoor te zorgen dat het de repressie in Tibet niet opvoert voor of tijdens de spelen. Na afloop van de Spelen moeten de regeringen de situatie nauwlettend in de gaten houden om ervoor te zorgen dat er na de Spelen geen gewelddadigheden in Tibet plaatsvinden, zoals in 2008 is gebeurd. Het IOC en de internationale gemeenschap kunnen na afloop van de Spelen van 2022 niet gewoon verder gaan. In plaats daarvan zijn zij verplicht ervoor te zorgen dat de Olympische Spelen niet resulteren in een toename van de mensenrechtenschendingen door de Chinese regering. Op die manier kunnen de Olympische Spelen beter voldoen aan hun missie om een internationale gemeenschap van harmonie, respect en waardigheid voor iedereen te bevorderen.

Bovendien roept International Campaign for Tibet op tot:

• Bedrijfssponsors om de nationale Olympische comités en het IOC op te roepen de bezorgdheid over de mensenrechten bij de Chinese regering en publiekelijk aan de orde te stellen, en te overwegen hun sponsoring van de Spelen van 2022 in te trekken, om in overeenstemming te zijn met de beginselen volgens het Global Compact van de Verenigde Naties, als de nationale Olympische comités en het IOC niet adequaat op deze oproep reageren.
• Onafhankelijke media om in hun berichtgeving over de Spelen van 2022 fijngevoelig te zijn, met name wat betreft de weergave van de mensenrechten en de politieke situatie in Tibet, Xinjiang, Hongkong of enig ander gebied waar binnenlandse conflicten woeden.

Foto credits: Kyle Dias on Unsplash