Europa moet de Tibetaanse democratische instellingen in ballingschap steunen

27 mei trad Penpa Tsering aan als de nieuwe “sikyong”, de leider van de Tibetaanse regering in ballingschap. Penpa volgt Lobsang Sangay op, die zich niet voor een derde termijn kandidaat mocht stellen volgens de regels van het Handvest van de Tibetanen in ballingschap.

De Tibetaanse democratie in ballingschap heeft steun nodig omdat zij voor talrijke uitdagingen staat in uiterst moeilijke omstandigheden. Enerzijds moeten in de meer dan 30 landen waar Tibetanen in ballingschap leven, verkiezingen worden georganiseerd op vrijwillige basis en zonder ruime financiële middelen. De Centrale Tibetaanse Administratie – de officiële naam van de regering in ballingschap – kan geen belastingen heffen en is afhankelijk van ontwikkelingssamenwerking of vrijwillige donaties van Tibetanen in ballingschap. Anderzijds probeert de Chinese Communistische Partij (CCP) het gezag en het werk van de Tibetaanse regering in ballingschap waar maar kan te ondermijnen. Vertegenwoordigers van de Tibetanen in ballingschap worden, hoewel zij uit vrije en democratische verkiezingen zijn voortgekomen, nog steeds gemeden door Europese regeringen uit angst voor de reactie van de CCP.

In 2018 lanceerde de Europese Unie, als reactie op het “Belt and Road”-initiatief van de Chinese president Xi Jinping, de EU-Azië Connectiviteitsstrategie. Het concept voorziet in essentie in de totstandbrenging van transportverbindingen, energie- en digitale netwerken, zogenaamde connectiviteitspartnerschappen en de bevordering van duurzame financiering. Er wordt niet gesproken over democratie en de rechtsstaat, hoewel autocratie en vijanden van de democratie in Azië in opmars zijn.

Onder meer de Tibetanen zouden ideale partners zijn in een noodzakelijke, op waarden gebaseerde connectiviteitsstrategie. De Europese Unie en haar verschillende instellingen, alsook haar 27 lidstaten, moeten daarom de Tibetanen in ballingschap de hand reiken en de democratisch verkozen vertegenwoordigers van het centrale Tibetaanse bestuur actief steunen. Dit houdt ook in dat zij deze vertegenwoordigers, waaronder Penpa Tsering, moeten ontvangen en naar hen moeten luisteren.

Geschreven door: Vincent Metten