Escalatie in toezicht op monniken nu autoriteiten opening van politiebureaus in Tibetaanse kloosters aankondigen

. In een verdere escalatie van het staatstoezicht en optreden in Tibet werd deze week de oprichting van vijf politiebureaus in kloosters in een Tibetaans gebied in Gansu aangekondigd samen met een officieel rapport, waarin staat dat dit onderdeel vormt van een “recente focus op politiewerk in kloosters”. In Labrang (Sangchu, Chinees: Xiahe), Gansu, waar een aantal zelfverbrandingen plaatsvonden, maakten de autoriteiten bekend dat 24 politiebureaus in kloosters waren opgericht.
. De nieuwe kantoren vormen onderdeel van het uitrollen van de na 2008 aangekondigde plannen voor de bouw van politiebureaus in Tibetaanse kloosters en passen binnen het Chinese beleid waarin bijna elk klooster in Tibet onder direct toezicht van de overheid wordt geplaatst en waarbij de aanwezigheid van de Partij in zowel landelijke als stedelijke Tibetaanse gebieden wordt geïntensiveerd.
. De toegenomen veiligheidsmaatregelen verhogen de spanningen waarbij Tibetanen bijzondere ontsteltenis en wrok uiten over het opdringerige karakter van veiligheidstroepen in religieuze instellingen.

Beelden van politieagenten, die een officieel Public Security Bureau naambord aanbrengen aan hun nieuwe kantoor, vergezelden een rapportage in de Chinese staatsmedia op 11 juni over de vestiging van politiebureaus in twee kloosters, aangeduid als Mura (Mula ) en ‘Xi Heqiang'[1] in Machu (Chi: Maqu) in Tibetaanse Autonome Prefectuur Kanlho (Chinees:. Gannan) in Gansu[2] De inhuldiging van de politiebureaus in het klooster in Gansu was onderdeel van het proces van “vooruitgang in het richten van de recente focus op politiewerk in kloosters”, zo meldde het artikel.

Naar aanleiding van de protesten, die Tibet in 2008 overspoelden, heeft de Chinese overheid als antwoord op de ‘instabiliteit’ een strategie van actieve intensivering van de ‘partij aanwezigheid’ omarmd. Dit heeft geleid tot een meer omvattende en systematische aanpak van de ‘patriottische heropvoeding’, het ‘management’ en beveiliging van kloosters en een dramatische toename van het aantal werkteams en partijkaderleden in zowel de landelijke als stedelijke gebieden van Tibet. In deze nieuwe ‘oorlog tegen separatistische sabotage’[3] wil de Chinese regering de loyaliteit bij Tibetanen aan de Dalai Lama vervangen met trouw met de Chinese partij-staat en daarmee de Tibetaanse nationale identiteit bij de wortel ondermijnen.

In een belangrijke verschuiving in beleid worden ambtenaren van de Chinese regering of de Communistische Partij nu permanent in kloosters gestationeerd. In een toespraak over het beleid in februari 2012 zei de Communistische Partij Secretaris van de Tibetaanse Autonome Regio, Chen Quanguo, dat gelederen van de in kloosters gestationeerde kaders ervoor moeten zorgen dat monniken en nonnen “uitgroeien tot een belangrijke kracht in liefde voor hun land, liefde voor hun religie, het in acht nemen van regels, het naleven van wetten, het waarborgen van de stabiliteit en het opbouwen van harmonie.[4] Het initiatief werd in de officiële media beschreven als “essentieel voor het nemen van initiatief in de strijd tegen separatisme”, en er op gericht om “ervoor zorgen dat monniken en nonnen niet deelnemen in de activiteiten die het moederland opsplitsen en de sociale orde verontrusten”.[5]

Het ging om de installatie van een niet-gekozen “Management Comité” in elk klooster met autoriteit over de eerdere ‘Democratische Management Comités’. In sommige gevallen zullen de ambtenaren de hogere rang en salaris van een adjunct-directeur van een overheidsdienst op provinciaal niveau hebben.

Daarnaast worden kaders aangemoedigd om vriendschap te sluiten met monniken en nonnen, informatie over hen en hun familieleden te verzamelen, en hen te bewegen “patriottisch en progressief” te worden.[6]

De oprichting van politiebureaus in kloosters werd beschreven als een van de hoofddoelstellingen in het uitrollen van de nieuwe agenda van strengere controle. Een artikel in de Qinghai staatsmedia verwees naar de implementatie van plannen om in de provincie politiebureaus te vestigen in “133 grote en middelgrote Tibetaans boeddhistische kloosters”. Het rapport maakte duidelijk dat zelfs kleinere, afgelegen kloosters niet zouden worden ontzien, aangezien het ook de “verantwoordelijkheid van de politie” is controle uit te oefenen over deze instellingen.[7]

Politie bureau’s zijn ook opgericht in ongeveer 24 Tibetaanse kloosters in Sangchu (of Labrang, Chinees: Xiahe), in de Tibetaanse Autonome Prefectuur Kanlho (Gannan), Gansu, aldus een officieel rapport van 19 juni[8] In hetzelfde artikel werd opgemerkt, dat in sommige kloosters, waar geen formele Openbare Veiligheidsbureau waren opgericht, de regering Partij en overheidsvertegenwoordigers had aangesteld.

De zware beveiliging in Tibetaanse kloosters, vaak begeleidt door politieke ‘patriottische heropvoeding’ campagnes, is al enige tijd een grote bron van onrust onder de Tibetanen. Dit werd naar voren gebracht in het kader van de stille besprekingen in het Tibetaanse gebied Tsolho, in Qinghai in 2013, die een meer genuanceerde benadering van de agressieve campagne tegen de Dalai Lama voorstelden. De agressieve campagne wordt in verband gebracht met de zelfverbrandingen en is een oorzaak van wijdverspreide onrust onder Tibetanen. Sommige hooggeplaatste religieuze figuren suggereerden dat het kloosters zou moeten worden toegestaan ??om zonder al te veel controle en beheer van buiten te opereren, behalve in geval van politiek ‘instabiele’ kloosters, en dat bij geschillen eerst interne bemiddeling moet worden geprobeerd. De besprekingen werden stilgelegd te midden van een decor van aanscherping van de onderdrukking in Oost-Tibet na een bezoek van een van China’s topleiders Yu Zhengsheng in juli (2013).[9]

Tibetanen deden ook oproepen om een einde te maken aan de inzet van troepen in kloosters tijdens de jaarlijkse zitting van de regionale ‘Politieke Raadgevende Conferentie van het Chinese Volk’ in Xining in de provincie Qinghai in januari (2014), aldus Tibetaanse bronnen in ballingschap. Tibetaanse bronnen schatten dat op de conferentie enkele honderden petities van particulieren werden ingediend.

Er is bewijs dat in sommige gebieden de autoriteiten zich het provocerende en contra-productief karakter van het installeren van veiligheidstroepen in kloosters en tijdens religieuze feesten realiseren en in plaats daarvan monastieke management teams hebben versterkt en de controlemechanismen en de verplichting tot ‘patriottische heropvoeding’ hebben aangescherpt.[10] Maar de aanwezigheid van veel troepen bij religieuze feesten en in kleine steden en op het platteland sinds de zelfverbrandingen begon in 2009 wordt meer en meer evident.[11]

Op een online forum postte een anonieme netizen (internetgebruiker), die aangaf dat ze net was gerekruteerd om te werken in een politiebureau in een Tibetaans gebied, een bericht dat ze zich daar ‘ongemakkelijk’ over voelde. Terwijl de authenticiteit van het bericht niet kon worden geverifieerd, stelde de anonieme netizen dat het werk ‘onbekend’ was, en ze waren onzeker over hoe ze hier mee moesten omgaan. De netizen zei dat ze ongemakkelijk waren door de tegenstrijdige eisen van het verbeteren van de relatie met het klooster, het respecteren van de monastieke traditie, en het tegelijkertijd te moeten observeren van wat de monniken zeggen en doen.

Voetnoten
[1] De exacte lokatie en Tibetaanse naam van het klooster kon niet worden vastgesteld
[2] Het verslag staat op de provinciale website van Gansu in het Chinees:  De veiligheid van de link kan niet worden gegarandeerd. Een ander artikel in het Engels verscheen op 11 juni 2014 op Chinese Gansu Netwerk onder redactie van Yan Song.
[3] De staatsmedia verklaarden op 10 februari 2012, dat de situatie in Tibet is zo ernstig dat de ambtenaren zich opmaken voor “een oorlog tegen separatistische sabotage” (Tibet Daily)
[4] Li Chengye aangehaald in het Jaarverslag van de Congressionele-Executieve Commissie over China van 2012 in de paragraaf over Tibet: “Chen Quanguo geeft belangrijke instructies over het verder verbeteren van het werk van aanwezigheid van kaderleden in Kloosters: Laat monniken en nonnen, die van hun land en hun godsdienst houden, de dienstbaarheid en zorg van de partij en de regering ervaren en bewust een grotere bijdrag leveren aan de bouw van een harmonieus en vredig Tibet,” Tibet Daily, 2 februari 12, herdrukt in China Tibet Online (vertaald in Open Source Center, 10 februari 2012)
[5] “China: Tibetaanse Kloosters Onder Direct Bestuur Geplaatst“, 16 maart 2012, Human Rights Watch.
[6] Geciteerd in het Jaarverslag van de Congressionele-Executieve Commissie over China van 2012 in de paragraaf over Tibet:: Chen Run’e, “Wees een goede vriend van monniken en nonnen” [Zuo sengni de tiexin ren], Tibet Daily, 18 april 12 herdrukt in China Tibet News. Volgens het rapport, “moeten in kloosters geplaatste kaders  aantekeningen over monniken en nonnen, die in het bezit professionele geestelijke verzorgers certificering, bijhouden en perfectioneren, waarin details over hun individuele gegevens en hun gezinssituatie is opgenomen”. De CECC stelde in hetzelfde rapport vast dat Klooster Management Comités, in termen van status en functie, meer indringend en repressief zijn dan in de provincie Qinghai opgerichte Massa Toezicht en Beoordeling Commissies (MSACs) in het kader van regelgeving op grond van Tibetaans boeddhistische zaken op prefectuur-niveau.
[7] ‘nieuwe veranderingen in boeddhistische kloosters in Tibetaans Qinghai [sic], geplaatst op Sina.com op 27 november 2010
[8] Chinese staatsmedia links: hier en hier. De veiligheid van deze links kan niet worden gegarandeerd.
[9] ICT reports, ‘New challenges to Tibet policy from inside China‘ en  ‘Discussions on anti-Dalai Lama policy shut down in Qinghai; Kalachakra in Tsolho cancelled‘.
[10] Voor een nadere uiteenzetting omtrent strategieën van de autoriteiten om de patriottische heropvoeding te verdiepen, zie ICT-rapport, ‘Storm in de Graslanden: zelfverbrandingen in Tibet en het Chinese Beleid‘.
[11] Zie hier afbeelding van de aanwezigheid van troepen tijdens religieuze feesten op