18 June 2015

Amerikaanse Speciale Coördinator voor Tibetaanse Zaken, Sarah Sewall, dringt er bij China op aan de internationale verplichtingen met betrekking tot Tibet te respecteren

US speciale coördinator voor Tibetaanse kwesties Sarah Sewall zei op 15 juni 2015 tijdens haar verklaring op het ‘Lockdown in Tibet’ panel bij de VN in Genève: “Tibetanen hebben een onvervreemdbaar recht op het rentmeesterschap over hun unieke culturele, godsdienstige en taalkundige erfgoed” en drong er bij de leden van de VN-Mensenrechtenraad op aan om “samen te werken met de Verenigde Staten in het aansporen van de Chinese regering om te voldoen aan haar internationale verplichtingen om eigen cultuur, identiteit en de fundamentele mensenrechten van Tibetanen te respecteren, en ook de internationale protocollen op diplomatieke betrekkingen en wederzijdse toegang tussen staten na te komen.”

De panelleden omvatten de Amerikaanse Ambassadeur bij de Raad voor de mensenrechten, de heer Keith Harper, de Staatssecretaris en de Speciale Coördinator voor Tibetaanse kwesties, Dr. Sarah Sewall, de President van ICT, de heer Matteo Mecacci, de Eerbiedwaardige Golog Jigmy, een recent in Europa aangekomen voormalige Tibetaanse politieke gevangene en de heer Juan Pablo Cardenal, journalist en schrijver, alsmede de voormalige China correspondent voor Spaanse kranten. Het panel werd voorgezeten door Tsering Jampa, Executive Director van ICT Europe.

Het hier volgende is de volledige tekst van haar verklaring.

Verklaring afgegeven bij het “Lockdown in Tibet” Event

Opmerkingen Sarah Sewall

Staatssecretaris voor de Civiele Veiligheid, Democratie en Mensenrechten

Genève, Zwitserland

15 juni 2015

(zoals aangeleverd voor afgifte – zie hier online)

Inleiding

Dank u, Ambassadeur Harper, voor uw vriendelijke introductie. Wij wensen u en uw collega’s een productieve 28ste zitting van de Mensenrechtenraad. En dank aan de Stichting Helsinki voor het arrangeren van dit evenement. Het verheugd mij om hier aanwezig te zijn.

Bij het US State Department dien ik als staatssecretaris voor de Civiele Veiligheid, Democratie en Mensenrechten. Tevens ben ik door de Minister Kerry aangewezen als Speciale Coördinator voor Tibetaanse Zaken, een in 1997 gecreëerd positie binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken. Wij geloven dat het Tibetaanse volk, net als mensen over de hele wereld, in staat moet zijn haar fundamentele vrijheden te genieten, zoals deze in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zijn vastgelegd. Het Landenrapport van het State Department over de Mensenrechten merkt op dat China “bezig is met de ernstige repressie van het religieuze, culturele en taalkundige erfgoed van Tibet door, onder meer, de strikte inperking van de burgerrechten van China’s etnische Tibetaanse bevolking, waaronder de vrijheid van meningsuiting, religie, vereniging en vergadering, en vrijheid van beweging. Er is dus geen passender plek om de obstakels en uitdagingen, waarmee Tibetanen geconfronteerd worden, te bespreken, dan hier in Genève in de omgeving van de Mensenrechtenraad.

Het probleem van Tibet is natuurlijk ook een probleem van China. Voor de Verenigde Staten, net als voor veel hier vandaag vertegenwoordigde landen, is China een belangrijke strategische partner, en wij verwelkomen haar deelname en leiderschap in het web van internationale normen, wetten en praktijken, die, sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, hebben bijgedragen in het behoud van stabiliteit in de wereld. Als we kijken naar de afgelopen 70 jaar is een van de belangrijkste lange termijn lessen de kosten en de kwetsbaarheid van de repressieve staat. Dus, als we willen dat China een steeds grotere rol speelt in de internationale gemeenschap, willen we ook dat zij zich houdt aan haar internationale verplichtingen met betrekking tot de mensenrechten van Tibetanen.

Mensenrechtenraad en Tibet

In de loop der jaren is deze Raad een belangrijke pleitbezorger voor Tibetaanse mensenrechten geweest door de aandacht gericht te houden op dit probleem door middel van haar zittingen, het werk van de Speciale Rapporteurs en het ‘Universal Periodic Review’-process (het Universele Periodieke Herzieningsproces).

In de afgelopen sessies hebben veel landen, waaronder Canada, Tsjechië, Frankrijk, Duitsland , IJsland, Japan, Nieuw-Zeeland, Polen, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk, betoogd dat China meer vooruitgang moet maken bij het nakomen van haar internationale verplichtingen om fundamentele mensenrechten van Tibetanen te beschermen. In 2013 deden negen staten Tibet-specifieke in het UPR-proces aanbevelingen aan China. Zij riepen China op om de vrijheid van godsdienst, de rechten van minderheden, en de toegang tot Tibet voor ambtenaren van de VN te verbeteren. De Chinese regering aanvaardde echter slechts één van de twaalf aanbevelingen.

Mensenrechten Situatie

De Verenigde Staten heeft er consequent bij de Chinese regering op aangedrongen om haar internationale verplichtingen om de mensenrechten en fundamentele vrijheden na te komen, specifiek door intimidatie, detentie en andere mishandeling te beëindigen van individuen, die proberen om vreedzaam hun religie uitoefenen, hun standpunten te uiten of rechten op te eisen. We roepen de Chinese autoriteiten op om Tenzin Delek Rinpoche en andere gewetensgevangenen vrij te laten, en om Dhondup Wangchen toe te staan om zich met zijn familie te herenigen.

Veel andere landen, zoals Canada, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Zweden zijn ook actief geweest in het gericht houden van de aandacht op de schendingen van de mensenrechten in Tibet met hun eigen jaarverslagen over mensenrechten. Wij juichen deze inspanningen toe en moedigen andere landen aan om hetzelfde te doen. Helaas is China’s reactie geweest om de reeds strenge beperkingen op de vrijheid van godsdienst, meningsuiting, vereniging en vergadering, en die van bewegingsvrijheid verder aan te scherpen. Chinese autoriteiten zijn ook campagnes gestart om Zijne Heiligheid de Dalai Lama zwart te maken.

Jammer genoeg is dit contraproductief. Tijdens drie gelegenheden heb ik een ontmoeting gehad met de Dalai Lama, waaronder een in zijn woonplaats in Dharamsala tijdens een bezoek vorig jaar. Ik heb gezien, dat de spirituele band tussen de Dalai Lama en de Tibetaanse boeddhisten oneindig is. Zijn opvattingen worden op grote schaal gedeeld binnen de Tibetaanse maatschappij, en we geloven dat hij een constructieve partner voor China kan zijn bij het ??aanpakken van de aanhoudende spanningen in Tibetaanse gebieden.

De toegang tot Tibet

De verbluffende schoonheid van het Tibetaanse Plateau en haar unieke cultuur zijn wereld schatten, die iedereen zou moeten kunnen genieten. Tijdens zijn bezoek aan Tibet vorige maand, zei de Amerikaanse ambassadeur in China, Max Baucus, dat hij uitkeek naar de samenwerking op het gebied van ontwikkeling van schone energie, milieu en graslanden. We zijn blij met China’s belofte om het buitenlandse toerisme in Tibet te bevorderen. Terwijl investeringen in de infrastructuur de geografische belemmeringen voor de toegang tot het Tibetaanse plateau hebt verwijderd, blijven er significante andere obstakels.

Iedere buitenlander, die de Tibetaanse Autonome Regio (TAR) wil bezoeken, moet eerst een speciaal inreisvisum van de Chinese autoriteiten verkrijgen. Dit is niet vereist voor reizen naar welke andere provincie in China ook.

Diplomaten en journalisten hebben ook te maken met regelmatige moeilijkheden bij het bezoeken van Tibet. Wederkerigheid is een hoeksteen van de diplomatieke betrekkingen. Echter, terwijl de Chinese diplomaten en journalisten vrij kunnen reizen in de Verenigde Staten, wordt onze diplomaten en journalisten niet dezelfde toegang tot Tibet geboden. In de afgelopen vier jaar zijn 35 van de 39 verzoeken van onze ambassade of consulaten om de TAR te bezoeken geweigerd.

De beperkingen op deze toegang frustreren onze mogelijkheden om diensten te kunnen verlenen aan Amerikaanse burgers. In oktober 2013 stelde de Chinese regering consulaire toegang tot de TAR meer dan 48 uur uit tijdens een noodsituatie met een busongeluk. Het busongeluk resulteerde in de dood van drie Amerikaanse burgers en verscheidene andere gewonden. Volgens het Verdrag van Wenen inzake consulaire betrekkingen en de bilaterale Consulaire Convention van de VS en China uit 1981, is China verplicht om voortvarend consulaire toegang te verlenen. Wij dringen er bij China op aan om aan haar verplichtingen te voldoen.

De ‘Foreign Correspondents Club’ van China, die journalisten uit ongeveer 40 landen vertegenwoordigt, heeft gemeld, dat de Tibetaanse gebieden in China in feite ‘verboden gebied’ zijn voor buitenlandse verslaggevers. We hebben onze diepe bezorgdheid geuit dat binnen- en buitenlandse journalisten in China geconfronteerd blijven worden met beperkingen, met inbegrip van vertragingen in de verwerking van visa, welke hun vermogen om hun werk te doen, belemmeren. Wij dringen er bij China op aan om zich te committeren aan een tijdige, voorspelbare afgifte van visa en creditering proces voor buitenlandse journalisten, het deblokkeren Amerikaanse media websites, en beperkingen op journalisten in Tibet en andere gebieden op te heffen.

Terwijl we zijn blij zijn dat ambassadeur Baucus vorige maand Lhasa mocht bezoeken, blijven onze zorgen over de beperkte toegang en blijven we aandringen op een grotere diplomatieke toegang tot Tibet. We staan niet alleen in onze frustratie en weten dat andere landen soortgelijke obstakels hebben ondervonden. Ik moedig u aan die hier vandaag te delen.

Navi Pillay, de toenmalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, merkte in 2012 op, dat er 12 openstaande verzoeken waren voor officiële bezoeken aan China door Speciale Rapporteurs. Voor zover ik weet, is geen enkele tot nu toe verleend. In het UPR-proces heeft China ingestemd met een bezoek van de Hoge Commissaris. Hoge Commissaris Zeid probeert Tibet te bezoeken als onderdeel van zijn beloofde bezoek aan China. Wij dringen er bij China op aan om de Hoge Commissaris Tibet te laten bezoeken en haar oppositie met betrekking tot het nakomen van het Verdrag van Wenen inzake consulaire toegang te heroverwegen.

Godsdienstvrijheid

In het stimuleren van het toerisme om het buitengewone erfgoed van Tibet te ervaren, moet China erkennen dat dit erfgoed onlosmakelijk verbonden is met de vrije en authentieke uitoefening van het Tibetaanse boeddhisme. Maar in de afgelopen jaren heeft China een steeds assertievere en controlerende rol aangenomen in de culturele en religieuze aangelegenheden van het Tibetaanse volk.

In maart 2015 uitte de Speciale Rapporteur voor de Vrijheid van Godsdienst en Overtuiging, Heiner Bielefeldt, kritiek op China’s pogingen om de reïncarnatie van Tibetaanse monniken te controleren en stelde dat de Chinese regering bezig was met “het vernietigen van de autonomie van religieuze gemeenschappen, het vergiftigen van de relatie tussen de verschillende subgroepen, het creëren van scheuringen en het tegen elkaar opzetten van mensen om controle uit te oefenen.”

Deze analyse werd herhaald door eigen rapporten van het State Department over Internationale Religieuze Vrijheid, die China’s groeiende inmenging in de eeuwen-oude systeem van de erkenning van gereïncarneerde Tibetaanse boeddhistische lama’s signaleerde. In een zeer opmerkelijke geval verdween de 11de Panchen Lama, Gedun Choekyi Nyima, kort na erkenning door de Dalai Lama. Sindsdien heeft de Chinese regering afbeelding van hem verboden en weigert het te reageren op vragen over zijn verblijfplaats.

De huidige Dalai Lama heeft aangegeven dat de vraag of er nog een Dalai Lama zal zijn, en zo ja, wie het zal zijn, binnen de Tibetaans boeddhistische gemeenschap moet worden opgelost op basis van hun eeuwenoude traditie. Hij zei dat het ongepast zou zijn voor de Chinese regering om zich “in te mengen in het systeem van reïncarnatie en met name in de reïncarnaties van de Dalai Lama en de Panchen Lama’s.” Het fundamentele en universeel erkende recht op godsdienstvrijheid eist dat elk besluit over de volgende Dalai Lama moet worden voorbehouden aan de huidige Dalai Lama, de Tibetaanse boeddhistische leiders, en het Tibetaanse volk.

Dialoog

Het ??ontbreken van vreedzame wegen voor de uitoefening van de fundamentele rechten drijft mensen tot wanhoop. De VS, de EU en de voormalige Hoge Commissaris Pillay, allen hebben China aangespoord om de beperkingen op mensenrechten en vrijheden, die zo’n 140 Tibetanen ertoe hebben gedreven om zichzelf uit protest in brand te steken, op te heffen.

Deze tragedie onderstreept de noodzaak voor de Chinese overheid om de directe dialoog, zonder voorwaarden vooraf, met de Dalai Lama of zijn vertegenwoordigers te hervatten. We zijn zeer bezorgd over het feit, dat er meer dan vijf jaar zijn verstreken sinds de laatste ronde van de dialoog. De situatie ter plekke, zoals anderen op dit panel zullen bespreken, blijft zich verslechteren.

Toen president Obama vorig keer in februari 2014 de Dalai Lama op het Witte Huis uitnodigde, benadrukte hij de voordelen van de hernieuwde dialoog en sprak zijn steun uit voor de Dalai Lama’s “Middenweg” benadering. De Dalai Lama heeft herhaaldelijk duidelijk gemaakt, dat hij geen onafhankelijkheid nastreeft, en in plaats daarvan wil dat China helpt om het culturele erfgoed van Tibet te behouden door echte autonomie binnen de Volksrepubliek China. Wij geloven dat de Dalai Lama oprecht is en een constructieve partner voor vrede en stabiliteit kan zijn. Wij dringen er bij China om deze kans te grijpen.

Conclusie

Zoals ieder volk, hebben Tibetanen een onvervreemdbaar recht op het rentmeesterschap van hun unieke culturele, religieuze en taalkundige erfgoed. Ze hebben het recht om dat te doen zonder inmenging, in vrede en in waardigheid. Ik dring er bij de leden van de Raad op aan om met de Verenigde Staten samen te werken in het stimuleren van de Chinese regering om te voldoen aan haar internationale verplichtingen om de eigen cultuur, identiteit, en de fundamentele mensenrechten van Tibetanen na te leven, evenals de internationale protocollen aangaande diplomatieke betrekkingen en de wederzijdse toegang tussen staten te respecteren.

Dank u.