15 August 2019

Wereld leert van de verdwijning van Tibetaanse monniken, gevangenschap ondanks Chinese overheid lockdown

Het nieuws over de verdwijning en gevangenneming van drie monniken is voortgekomen uit het Ngaba-gebied in Oost-Tibet, waar de Chinese regering brute actie heeft ondernomen sinds de golf van zelfverbrandingen daar in 2009 begon.

De fragmenten van details die bekend zijn over de drie monniken – waarvan er twee verdwenen in 2017 en 2018 – geven een glimp van het uithoudingsvermogen en de vastberadenheid van Tibetanen in Ngaba, ondanks de inspanningen van de Chinese autoriteiten om te voorkomen dat informatie de buitenwereld bereikt.

Lobsang Thapke

Rond 30 juli 2019 werd de 37-jarige monnik Lobsang Thapke uit het Kirti-klooster in Ngaba veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf, maar volgens twee Kirti-monniken die in ballingschap leven, zijn er geen details bekend over waar hij is of tegen welke aanklachten hij wordt vastgehouden. Het is enkel bekend dat hij vorig jaar is gearresteerd.

Twee monniken in ballingschap, genaamd Lobsang Yeshe en Kanyag Tsering, zeiden dat Lobsang Thapke de zoon is van Lokho, uit het Lhade Gongma-gebied van de provincie Ngaba (Chinees: Aba) in de Tibetaanse en Qiang-autonome prefectuur Ngaba in Sichuan, in het Tibetaanse gebied van Amdo.

Lobsang Thapke trad op jonge leeftijd toe tot het Kirti-klooster en was afgestudeerd aan de Boeddhistische Jeugdacademie in Kirti, die werd gesloten door de Chinese overheid. Hij ging vervolgens naar het filosofiecollege in Kirti en studeerde in de Madhyamika-klas.

Eeuwenlang hebben Tibetaanse kloosters zoals Kirti ook gediend als centra voor onderwijs en leren. Dit traditionele systeem werd gekoesterd om religieus personeel op te leiden en de Tibetaanse boeddhistische beschaving te behouden, maar nu is het opgebroken en toegeëigend door de Chinese staat, die Tibet sinds 1959 bezet heeft. Vandaag mogen monniken niet vrij reizen tussen kloosters of op bedevaart, en kinderen mogen niet studeren aan kloosterscholen.

Andere monniken gearresteerd in 2018, 2017: Lobsang Dorje en Thubpa

De twee Kirti-monniken in ballingschap meldden ook dat pas onlangs werd vernomen dat voormalig politieke gevangene Lobsang Dorje, een 36-jarige Kirti-monnik, een jaar geleden in augustus 2018 vanuit zijn kamer in het klooster werd gearresteerd en sindsdien niet meer is gehoord .

Lobsang Dorje – de zoon van Sangrin uit het pastorale gebied Chukle Gabma in de provincie Ngaba – was in 2011 gearresteerd en vervolgens veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf. Dit is zijn tweede arrestatie. Als een vrijgelaten politieke gevangene zou hij voorafgaand aan zijn recente arrestatie onder intens toezicht zijn geweest. Voormalige politieke gevangenen worden door de Chinese autoriteiten gezien als een voortdurende bedreiging voor de staat en worden vaak blootgesteld aan isolatie, angst en angst, naast chronische gezondheidsproblemen als gevolg van hun gevangenschap en marteling. Sommigen overleven niet.

De Kirti-monniken in ballingschap zeiden ook dat ze pas net waren aangekomen over de verdwijning van de 32-jarige Thubpa, een monnik in het Trotsik-klooster in Ngaba, eind 2017. Thubpa werd door de politie uit zijn kamer in het klooster genomen tijdens de nacht en is sindsdien niet meer van gehoord. Hij komt uit het huishouden van Garwa Tsang in het dorp Tangwama in Trotsik en trad op jonge leeftijd toe tot het klooster. Net als Lobsang Dorje is Thubpa ook een voormalige politieke gevangene; hij diende 18 maanden van “hervorming door arbeid” na te zijn aangeklaagd voor het organiseren van een protest, het roepen van slogans en het verbranden van de Chinese nationale vlag op 16 maart 2008 in Trotsik.

Kirti in het midden van onrust

Kirti-klooster was in het centrum van de golf van protesten in Oost-Tibet na de verjaardag van 2008 van de Tibetaanse opstand van 10 maart 1959. Monniken en leken gingen de straat op en riepen om vrijheid, met afbeeldingen van de Dalai Lama en zelfgemaakte Tibetaanse nationale vlaggen. In het brute geweld dat volgde, werden ten minste tien Tibetanen gedood nadat de politie het vuur opende en waren er honderden arrestaties in en rond het Kirti-klooster. Het optreden in Ngaba is sindsdien wreed geweest.

De Kirti-monniken in ballingschap ontvingen een getuigenis op het moment van de behandeling in de gevangenis van degenen die in maart 2008 protesteerden en zeiden: “Meer dan 30 mensen werden gepropt in kleine kamers van niet meer dan één pilaar (ongeveer twee vierkante meter) groot. Ze hadden geen ruimte om te zitten en moesten dag en nacht staan. Ze kregen elke dag een kom rijstsoep en moesten plassen en poepen waar ze stonden. Hoogopgeleide en prominente individuen werden uitgekozen voor bijzonder zware slagen. ”

Op de verjaardag van dit protest drie jaar later nam Thubpa’s vader Kelsang deel aan verdere protesten en werd voor een onbekende periode gevangengezet. Dit volgde op de zelfverbranding van een 20-jarige Kirti-monnik genaamd Phuntsog op 16 maart 2011, die riep “Moge Zijne Heiligheid de Dalai Lama 10.000 jaar leven!” Voordat hij zichzelf in brand stak. Na het blussen van de vlammen werd waargenomen dat de politie Phuntsog sloeg voordat hij stierf. De zelfverbranding van Phuntsog had een opwindend effect op de Tibetanen in Ngaba en zou significant blijken te zijn als katalysator voor een uitstorting van emotie en demonstratie van solidariteit tussen Tibetanen in het gebied.

Opkomst van solo-protesten

Naarmate de frequentie van zelfverbrandingen afnam in Ngaba van 2014 tot 2018, namen Tibetanen in Ngaba een nieuwe vorm van vreedzaam protest aan: solo-protest langs de straat in de provinciestad, met demonstranten die vaak een afbeelding van de Dalai Lama dragen en oproepen om zijn terugkeer en voor vrijheid. De meeste soloprotesten die werden gedocumenteerd door de Internationale Campagne voor Tibet vonden plaats in Ngaba. Niet alleen werden de meeste zelfverbrandingen uitgevoerd in dezelfde provinciestad, maar ook langs dezelfde weg – die wordt aangeduid als Heroes, of Martyrs, Street – door monniken uit hetzelfde klooster.

De wens om families en vrienden te beschermen tegen de gevolgen van zelfverbrandingen is waarschijnlijk een factor in de opkomst van solo-protesten. De Chinese autoriteiten hebben op de meer dan 150 zelfverbrandingen in Tibet gereageerd met een verhoogde repressiegolf en door Tibetanen te straffen die naar verluidt ‘verbonden’ zijn met degenen die zichzelf in brand steken, inclusief vrienden, families en hele gemeenschappen.