17 August 2012

Voor Tibetanen is er geen andere manier om te protesteren

Door Lobsang Sangay, gepubliceerd op 14 Juli,  The Washington Post

Lobsang Sangay is Kalon Tripa van Tibet, of premier, de leider van de Tibetaanse regering in ballingschap.

Sinds 2009 hebben 43 Tibetanen zichzelf in brand gestoken terwijl zij leuzen riepen voor de terugkeer van Zijne Heiligheid de Dalai Lama naar Tibet en riepen om vrijheid voor Tibetanen. Dit zijn onder mee monniken, nonnen, nomaden en studenten. Twee van hen waren moeders. Op 11 na zijn ze allen overleden. Toch hebben hun acties en de kwestie Tibet niet verdiende aandacht of steun gekregen. In plaats daarvan geeft de Chinese regering deze Tibetanen de schuld en weigert de onderliggende oorzaken van hun acties te onderzoeken.
Ondanks herhaalde oproepen van het in India gevestigde Centraal Tibetaanse Bestuur om zich te onthouden van dergelijke drastische acties, zetten Tibetanen hun zelfverbrandingen voort.1)

Tegelijkertijd zien wij het in de Tibetaanse regering als onze heilige plicht om de noodkreten van deze demonstranten over de hele wereld hoorbaar te maken voor allen die geloven in rechtvaardigheid. Overal hebben Tibetanen2) hun gebeden opgedragen aan hen, die zijn gestorven.
De Communistische Partij van China heeft deze zelfverbrandingen gebrandmerkt als terroristische daden. Dit is belachelijk. ?In de boeddhistische filosofie is het een ingewikkelde vraag of jezelf schade toebrengen gewelddadig is, of dat de motivatie voor de daad, in plaats van de handeling zelf, de aard ervan bepaalt. Wat echter absoluut duidelijk is, is dat het de intentie was van deze demonstranten om te voorkomen dat zij iemand anders, dan zichzelf, zouden schaden.
Om deze daden te begrijpen, is het cruciaal om te weten dat in China er geen ruimte is voor vrijheid van meningsuiting en conventionele vormen van protest. Een deelnemer aan een eenvoudige demonstratie loopt een hoog risico op arrestatie, marteling en zelfs de dood. Bedenk dat toen de Chinezen in februari hun nieuwe jaar vierden, honderden Tibetanen protesteerden in de Drakgo, Serta en Ngaba regio’s (van oudsher bekend als Amdo, nu provincie Qinghai). De regering in Peking reageerde met het schieten op de demonstranten. Zes overleden hierbij.

Nu hen het recht op minder extreme vormen van protest wordt ontzegd, steken Tibetanen zichzelf in brand als politieke actie. Bijna allen zijn jonger dan 50. Dat betekent dat ze zijn geboren en opgegroeid onder de bezetting van Tibet, die voortduurt sinds 1959, toen de regering van de Volksrepubliek China een “socialistische paradijs” beloofde. Deze Tibetanen waren bedoeld als “primaire begunstigden” van het Chinese politiek systeem en haar onderwijs, economie en cultuur. In plaats daarvan dienen ze als duidelijke aanklacht tegen het falende beleid van Chinese overheid in Tibet: het beleid is gebaseerd op politieke onderdrukking, sociale uitsluiting, culturele assimilatie en vernietiging van het milieu. Dit zijn de onderliggende oorzaken van de demonstraties en de doden. Indien de Chinese regering aan zou bieden om de kwestie Tibet vreedzaam op te lossen door middel van dialoog, dan zouden de zelfverbrandingen onmiddellijk stoppen.

De Chinese overheid heeft Tibet volledig afgesloten voor buitenlandse toeristen en journalisten. Tibetanen van buiten de Tibetaanse Autonome Regio worden teruggestuurd. Een Chinese geleerde merkte begin dit jaar op3) dat men denkt dat er in de hoofdstad van de regio “meer Han-Chinezen dan Tibetanen zijn, meer soldaten dan monniken, en meer bewakingscamera’s dan ramen.” Droevig genoeg, er zijn gewoonweg meer wapens dan onze traditionele boter lampen voor de doden.

Tibetaanse zelfverbranding is een onderdeel van een historisch wereldwijd fenomeen. Het is algemeen bekend dat Vietnamese monniken zichzelf in brand staken uit protest tegen de oorlog in Vietnam en dat een Quaker in de Verenigde Staten zichzelf daarop in brand stak in een daad van steunbetuiging. In 1969 stak een man zichzelf in brand in Tsjecho-Slowakije uit protest tegen het communistische regime. Eind 2010 zette een werkloze fruitverkoper zichzelf in Tunesië in brand en werd de katalysator voor de Jasmijn Revolutie. Tijdens de opstanden die volgden werden meer van dergelijke daden gemeld in Tunesië en in de Arabische landen. Zelfs in China hebben zelfverbrandingen plaatsgevonden door Chinezen uit protest tegen hun regering.

Het unieke van de situatie in Tibet is het ontzettend hoge aantal gevallen. Zelfs nu zo veel van onze mensen hun toevlucht hebben gezocht tot zelfverbranding als hun enige middel van protest, leek de internationale reactie helemaal niet op de golf van de steun voor de anti-Vietnam-oorlog campagne of het krachtige netwerk van ondersteuning tijdens de Arabische Lente.
Natuurlijk, alle Tibetanen verwelkomen de verklaringen van zorg van de internationale gemeenschap, zoals recentelijk door de minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton4), waarin zij de Chinezen vraagt om de dialoog met de Tibetanen te hervatten. Maar concrete actie is nodig om de tragedie in Tibet te stoppen. De tijd is gekomen voor de wereld om zich af te schermen van het geraas van China’s invloed en gehoor te geven aan de Tibetaanse kreten: dat repressie ondraaglijk en onaanvaardbaar is. De stemmen in Tibet roepen om hun leider, de Dalai Lama. Zijne Heiligheid, in ballingschap sinds 1959, is toegankelijk voor miljoenen mensen over de hele wereld, alleen niet voor zijn eigen volk in Tibet.

Omdat we weten dat de democratieën van de wereld de fundamentele mensenrechten en vrijheden erkennen als universele waarden, vragen wij de internationale gemeenschap om in te grijpen voor onze situatie nog verder verslechtert. In zijn jaarlijkse mensenrechtendialoog met China deze maand moet het ministerie van Buitenlandse Zaken er bij de Chinezen op aan dringen onmiddellijk de beperkingen in Tibet te versoepelen en verzoeken om fact-finding delegaties om de oorzaken van het tragische hoge aantal zelfverbrandingen in Tibet te onderzoeken.

Share this

Het laatste nieuws

15 May 2019

Voor de Nederlandse regering bestaat Tibet niet meer. China Notitie rept met geen woord over Tibet.

Lees meer
4 May 2019

Tibet Actie Team in actie voor Tashi Wangchuk op Bevrijdingsfestival

Lees meer