28 September 2015

VN-Vrouwenconferentie jubileum is gelegenheid om Xi aan te spreken over het gebrek aan vrijheden en mensenrechten


De aanwezigheid van de Chinese president  Xi Jinping’s op de Wereldconferentie voor vrouwen gisteren in de VN, de 20
ste

verjaardag van dezelfde conferentie in Peking in 1995, is een uitstekende gelegenheid om de aandacht te vestigen op het gebrek aan vrijheden van Tibetaanse, Uyghur en Chinese vrouwen in de Volksrepubliek China vandaag de dag.


Om het jubileum kracht bij te zetten, heeft Samantha Power, de Amerikaanse ambassadeur bij de VN, de campagne


#FreeThe20


gelanceerd, waarin wordt opgeroepen tot de vrijlating van 20 vrouwelijke politieke gevangenen uit 13 landen, waaronder de Chinese mensenrechten advocate Wang Yu. International Campaign for Tibet steunt deze campagne, die met wereldwijde actie ter bevordering van de Verklaring van Peking, die zich inzet voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen en verbetering van de positie van vrouwen.


Tsering Jampa, Executive Director van ICT Europ, zei: “Velen van jullie zullen zich levendig de indrukwekkende beelden van Beijing 20 jaar geleden herinneren, toen negen Tibetaanse vrouwen in ballingschap zich in stilte protesteerden met de mond gesnoerd met een zijden sjaal als symbool van de onderdrukking van Tibetaanse vrouwenstemmen door China.


[1]


Dit initiatief – het eerste waarbij Tibetaanse ballingen op Chinese bodem de Chinese heerschappij over Tibet aanvochten –  kwam tot stand doordat de Chinese regering zelfs tijdens de conferentie de aanwezige Tibetaanse vrouwen bleef hinderen en lastig vallen en is een ode aan de moed en bezieling van Tibetaanse vrouwen, die al sinds het begin aan de frontlinie staan, wat betreft weerbaarheid en solidariteit binnen hun gemeenschap, en voor het behoud van de Tibetaanse identiteit en cultuur.”







Tibetaanse vrouwen in Beijing tijdens de VN-Vrouwenconferentie in 1995


Tsering Jampa: “Het is tekenend dat de Chinese regering enerzijds goede sier wil maken op dit soort internationale bijeenkomsten, maar tegelijk ook een diepe minachting heeft voor mensenrechten en vrijheid van meningsuiting. Persoonlijk herinner ik me nog als de dag van gisteren hoe ik, met een officiële uitnodiging van de VN op zak, herhaalde malen bij de Chinese ambassade een visum aanvroeg voor China. Ondanks deze officiële uitnodiging en ondanks protesten, weigerde de Chinese ambassade botweg om mij een visum te geven en kon ik niet afreizen naar de conferentie.”


Op dit belangrijke jubileum roept ICT op tot de vrijlating van de prominente vrouwelijke politieke gevangene Yeshe Choedron (Chinese transcriptie: Yixi Quzhen), die op grond van de valse beschuldiging van ‘spionage’ een gevangenisstraf van 15-jaar kreeg opgelegd. Yeshe Choedron werd in maart 2008 gearresteerd en beschuldigd van het verstrekken van “inlichtingen en informatie, die schadelijk zijn voor de veiligheid en de belangen van de staat” aan het “ministerie voor veiligheid van de Dalai-kliek.”


[2]


Vanwege haar veroordeling zijn de kinderen van Yeshe Choedron niet in staat geweest om haar te zien. Volgens Tibetaanse bronnen zijn de aanklachten ongegrond en vinden deze hun oorsprong in de poging van de Chinese partij om de Dalai Lama en de regering in ballingschap de schuld te geven voor ‘het aanzetten tot de protesten’, die vanaf maart 2008 enkele maanden lang het hele Tibetaanse plateau overspoelden.


Bekende vrouwelijke politieke gevangenen in de Volksrepubliek China zijn onder meer: de Tibetaanse leidster van de ‘zingende nonnen’ van de Drapchi Gevangenis, Ngawang Sangdröl, in 2002 op medische gronden vrijgelaten, na 10 jaar in de gevangenis te hebben gezeten; de onderscheiden journalist Gao Yu, vrijgelaten in 1999 na het voltooien van het merendeel van haar zes jaar gevangenisstraf; en de Oeigoerse zakenvrouw en activiste, Rebiya Kadeer, voorwaardelijk op medische grond vrijgelaten in 2005 na vijf jaar gevangenisstraf. Ngawang Sangdröl en Rebiya Kadeer leven in ballingschap in de Verenigde Staten.


Bij het begin van de Wereldvrouwenconferentie herdenkt ICT de Tibetaanse vrouwen, die zichzelf in brand hebben gestoken en zijn overleden, waaronder Tashi Kyi, een moeder van vier kinderen van in de vijftig, die zichzelf in brand stak op 27 augustus. Tashi Kyi, omschreven als “genereuze boeddhistische” en “toegewijd aan haar familie”, was de 26
ste

vrouw, die zichzelf in de golf van zelfverbrandingen sinds 2009 in brand stak uit protest tegen het Chinese beleid in Tibet.


[3]


Tsering Jampa zei: “de aanwezigheid van Xi Jinping op deze belangrijke conferentie dienen we niet zomaar voorbij te laten gaan. Sinds Beijing 1995 is de situatie in Tibet ondanks het moedige protest van de Tibetaanse vrouwen, niet beter geworden en moeten we elke gelegenheid benutten om de aandacht te vestigen op het monddood maken van vrouwen in Tibet en de ontmanteling van het maatschappelijk middenveld in Tibet en de Volksrepubliek China.”


Voetnoten


[1]


De toenmalige First Lady Hillary Clinton, nu presidentskandidaat, maakte verwijzingen in haar toespraak op het Forum 20 jaar geleden naar andere Tibetaanse vrouwen, die visa waren geweigerd en geïntimideerd door de Chinese autoriteiten. Zie Tibetaanse Feminist Collective blog,



http://www.tibetanfeministcollective.org/2015/07/13/remember-the-nine-revisiting-the-1995-beijing-womens-conference/


Zie ook de documentaire: ‘Beijing Remembered: Tibetan voices at the UN World Conference on Women’:


https://www.youtube.com/watch?v=J0VwXjJhYKg


[2]

ICT rapport, 22 december, 2008,



[3]

Details bij:


http://www.savetibet.org/resources/fact-sheets/self-immolations-by-tibetans/

Share this

Het laatste nieuws

15 May 2019

Voor de Nederlandse regering bestaat Tibet niet meer. China Notitie rept met geen woord over Tibet.

Lees meer
4 May 2019

Tibet Actie Team in actie voor Tashi Wangchuk op Bevrijdingsfestival

Lees meer