Verklaring van Matteo Mecacci, president van International Campaign for Tibet, ter gelegenheid van de 25ste herdenking van de Tiananmenprotest
Namens de International Campaign for Tibet, betuig ik bij deze op de 25ste verjaardag van het bloedbad op het Tiananmen-plein onze solidariteit met het Chinese volk. Wij rouwen om hen die die dag gestorven zijn en brengen het lijden van de gewonden in gedachten, en hen die gearresteerd en gemarteld zijn, evenals hun families.
De gebeurtenissen van 4 juni herinneren ons er aan dat het voortschrijden van de geschiedenis richting vrijheid en rechtvaardigheid, lange en donkere omwegen kan nemen. De burgerlijke vrijheden van het Chinese volk zijn dan vandaag misschien wel slechter af dan die dag in 1989, gezien de technologische instrumenten van onderdrukking, die nu in hun volle kracht in dienst staan van de Chinese partij / staat. Maar we zijn ervan overtuigd dat vrijheid en recht voor 1,3 miljard mensen binnen de Volksrepubliek China (VRC) zullen zegevieren.
Maanden voordat het leger met harde hand de demonstranten voor democratie in het Tiananmen-plein neersloeg, werd in de Tibetaanse Autonome Regio na protesten door Tibetanen, die opriepen tot eerbiediging van hun grondrechten, de staat van beleg afgekondigd. Toen de zogeheten Tiananmen sancties aangenomen werden, sloot het Amerikaanse Congres daarbij de voorwaarden in Tibet, waaraan moest worden voldaan, voordat de sancties zouden worden opgeheven. Deze omvatten de vrijlating van politieke gevangenen, verbeteringen van de mensenrechten, en beëindiging van het verbod op een vrije stroom van informatie. Deze voorwaarden zijn bij lange na niet gehaald.
Hoewel er in de VS geen sprake is van het opheffen van het Tiananmen-sancties, blijft er in de Europese Unie discussie over de vraag over opheffing van het op hetzelfde moment opgelegde embargo op de verkoop van wapens aan China. Dit herinnert ons aan de noodzaak voor alle democratische regeringen om te komen tot een gemeenschappelijk standpunt over China, daar bij inbegrepen de mensenrechten situatie en het beleid over Tibet en de Dalai Lama.
Verandering in China en Tibet zal uiteindelijk van binnenuit komen. Ondanks de officiële pogingen om dit te onderdrukken, is het verlangen naar democratische rechten van burgers in de Volksrepubliek China vandaag de dag niet minder dan in 1989. Democratisering blijft de noodzakelijke weg naar een vrij China en een vrij Tibet. Democratieën in de wereld moeten opnieuw de handen ineen slaan om alle mensen in de Volksrepubliek China bij te staan bij het uitoefenen van hun fundamentele democratische vrijheden.