22 August 2011

ICT dringt aan bij de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken Tibet op de agenda te zetten tijdens een bespreking met een Chinese delegatie

Op 31 maart gaat de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken tijdens een besloten bespreking in gesprek met een delegatie van Chinese Tibetaanse deskundigen over recente ontwikkelingen in Tibet.

ICT verzoekt de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken in een brief kritisch te blijven ten opzichte van de situatie in Tibet aangezien deze situatie nog steeds schrijnend is.  

Lees hier de brief:
 
Amsterdam, 31 maart 2011
 
Betreft: bezoek Chinese delegatie aan de Tweede Kamer 2011
 
Geachte mevrouw Albayrak,
 
In verband met de ontmoeting op 31 maart a.s. tussen de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken en een Chinese delegatie zend ik u hierbij actuele achtergrondinformatie over de situatie in Tibet. Graag had ik u dit persoonlijk toegelicht, maar omdat het kort dag is, moet ik met dit korte overzicht volstaan.

International Campaign for Tibet (ICT) staat open voor transparantie en een dergelijk bezoek past daar binnen. Het is voor de eerste maal dat zo’n Chinese delegatie de Vaste Kamercommisie ontmoet en het is dus belangrijk dat de Kamerleden op deze wijze ingelicht worden.

Het is echter ook van groot belang dat de Kamer kritisch blijft ten opzichte van de situatie in Tibet, want helaas is deze situatie nog steeds schrijnend. Daarom heb ik in de bijgevoegde memo de kernpunten weergeven die voor de Kamer belangrijk zijn voor deze bijeenkomst.

Ik hoop dat u de delegatie onder andere wilt aanspreken over de recente Chinese regelgeving betreffende het gebruik van de Tibetaanse taal. Een dergelijk beleid vormt een ernstige bedreiging voor de Tibetaanse cultuur en het voortbestaan van de Tibetanen als volk.

Daarnaast staat de vrijheid van religie, die de ruggengraat vormt van de Tibetaanse cultuur, onder druk door allerlei regelgevingen, zoals de Chinese patriottische her-educatieprogramma’s in de kloosters en het gedwongen moeten afzweren van de Dalai Lama door monniken en nonnen.

Mede door lobbyactiviteiten van mensenrechtenorganisaties zoals ICT veroordeelde het Europees Parlement afgelopen najaar in een urgente resolutie de toegenomen Chinese druk op de culturele, taalkundige, religieuze en andere fundamentele mensenrechten van de Tibetanen.

Ik hoop ten zeerste dat u ondanks uw drukke programma tijd heeft onze briefing paper over Tibet te lezen en dat het een waardevolle aanvulling kan vormen op uw ontmoeting met de Chinese delegatie.

I wil u indien nodig natuurlijk verdere informatie over Tibet verstrekken en uw vragen beantwoorden.
Graag verneem ik de uitkomsten van de bespreking met de delegatie.
 
Met vriendelijke groet,
 
Tsering Jampa. Executive Director International Campaign for Tibet Europe

BRIEFING NOTE ON CURRENT SITUATION IN TIBET

 
31 March, 2011
 
De Chinese Communistische Partij en de regering gaan door met het uitbreiden van de implementatie van het beleid dat heeft geleid tot de frustraties en wrok achter de ongekende uitbarsting van protesten in geheel Tibet in 2008. Deze protesten transformeerden het politieke landschap in Tibet. Demonstraties en het uiten van ongenoegen tegen de Chinese overheersing en de steunbetuigingen aan de Dalai Lama gaan in Tibet onverminderd voort. Dat is een direct gevolg van het beleid, en de implementatie daarvan, van de Chinese regering en de Partij, evenals van de officiële campagnes om Tibetanen ‘op te voeden’ over hun verplichtingen om te voldoen aan maatregelen die hun culturele identiteit, taal en godsdienst bedreigen.

Het hardhandige optreden in Tibet blijft toenemen. De autoriteiten hebben niet alleen getracht een informatiestop op te leggen, maar hebben ook geprobeerd om de berichtgeving van Westerse media te vertekenen door onnauwkeurig en misleidend nieuws over de huidige situatie in Tibet te verstrekken. Nieuwe regelgevende maatregelen die het Tibetaans Boeddhisme betreffen, sluiten aan op de verhoogde overheidsonderdrukking van de godsdienstvrijheid van Tibetanen sinds maart 2008.

Een recent voorbeeld van het niveau van nood en wanhoop in de Tibetaanse gebieden is de dood van een 20-jarige monnik nadat hij zichzelf in brand had gestoken tijdens de herdenking van een belangrijk protest bij zijn klooster, Kirti in Ngaba (in de provincie Sichuan, in het Tibetaanse gebied Amdo). Hoewel het klooster na het incident door bewapende troepen werd omsingeld, verzamelden zich vorige week duizenden monniken om de jonge monnik met een traditionele Tibetaanse begrafenisceremonie te eren.

Ondanks, en als reactie op het hardhandige optreden, blijft in Tibet het verzet zich roeren – vooral middels het geschreven woord. Er heerst sinds het voorjaar van 2008 een levendige literaire en culturele opleving onder Tibetanen – een versterken van de Tibetaanse eigenheid en solidariteit, die sommigen als een ‘vreedzame’ of ‘culturele’  revolutie hebben beschreven. Tibetanen confronteren direct China’s officiële verhaal, dat geeft blijk van een complexere uitdaging aan de Communistische Partij dan voordien. Er staat veel op het spel: tijdens het afgelopen jaar zijn grote aantallen Tibetaanse intellectuelen, schrijvers en andere prominente figuren opgepakt, gevangengenomen of lastig gevallen (1), met momenteel gevangenisstraffen voor politieke ‘misdaden’ langer dan ooit in Tibet (2). Tibetaanse monniken, nonnen en gewone mensen blijven kwetsbaar voor willekeurig misbruik van officiële macht onder het ongebruikelijk gespannen politieke klimaat in Tibet, waarin duidelijk zichtbare paramilitaire politie in volledig gevechtsuitrusting door de straten van Lhasa patrouilleert en elders een normaal gezicht is geworden (3).

Verdwijningen gevolgd door ernstige marteling en detentie voor variërende periodes in onbekende plaatsen zijn een kenmerk van het hardhandige optreden van de afgelopen twee jaar geweest. Op basis van willekeurige of onbekende beperkingen wordt Tibetaanse gevangenen wettelijk advies naar eigen keus ontzegd. De Chinese overheid is agressiever en vindingrijker bij het gebruik van de wet en gerechtshoven om politieke doeleinden te dienen, in plaats van de rechtvaardigheid hoog te houden.

Voorgestelde maatregelen, die in oktober 2010 werden gepubliceerd, om radicaal de Tibetaanse taal als instructiemiddel op scholen in Tibetaanse gebieden in de provincie Qinghai te verminderen, hebben de bezorgdheid voor de toekomstige levensvatbaarheid van de Tibetaanse cultuur in Tibet versterkt (4). De maatregelen benadrukken het belang van de Chinese taal voor Tibetanen en een nieuwe ‘tweetalige educatieverplichting’ die ontworpen is om het onderwijs van ‘minderhedenstudenten’ in hun moedertaal door het Chinees te vervangen. De voorstellen waren de katalysator voor een serie vreedzame protesten door middelbare scholieren en studenten in campussen en steden in noordelijk en oostelijk Tibet.

Tenminste twee verzoeken van leraren en hogere Tibetaanse kaders aan de centrale overheid waarin verzocht werd om het voorstel te schrappen werden afgewezen (5). De schaal van de protesten, in een periode waarin al intense politieke onderdrukking plaatsvindt, reflecteert de sterkte van het gevoel onder Tibetanen over de aantasting van hun culturele identiteit.

De studentenprotesten in Qinghai en de steun die zij van leraren en gepensioneerde kaders kregen, onderstrepen een trend in Tibet dat de politieke oppositie en de vreedzame protesten uit een steeds breder sociaal spectrum komen. Een ander voorbeeld zijn de protesten en de incidentele confrontaties – soms fataal – die steeds vaker voorkomen tussen rurale Tibetanen en Chinese veiligheidskrachten in en rond plaatsen met infrastructuurontwikkeling in Tibet, in het bijzonder mijnen en dammen (7). De lokale gemeenschappen moeten gedwongen hun land verlaten, met weinig of geen compensatie, of er heeft geen significante participatie plaatsgevonden tijdens de besluitvorming die tot de projecten heeft geleid.

De Chinese regering gaat door met het uitvoeren van een door de partij geleid ontwikkelingsbeleid, met een nadruk op het consolideren van centrale controle door de verdere assimilatie van Tibet in een ‘verenigde’ Chinese staat. Dit model zet de verbannen Tibetaanse leider de Dalai Lama als belangrijkste ‘obstakel’ voor de Tibetaanse ontwikkeling neer. Twee integrale elementen van de ontwikkelingsplannen, die belangrijke demografische, economische en milieu-impact zullen hebben, zijn de Sichuan-Tibet-spoorweg en de renovatie en het herontwerp van Lhasa. Beide zijn gepland om tegen 2020 te worden voltooid.

China’s brede economische plannen voor Tibet, die onlangs in nationale en provinciale ‘Vijfjaren Plannen’ werden geschetst, omvatten een enorme uitbreiding van waterkracht, spoorlijnen, mijnbouw en toerisme op het Tibetaanse plateau. Ze zijn hoofdzakelijk gericht op het dienen van de bredere belangen van de Chinese staat, terwijl het Tibetaanse volk steeds sneller gemarginaliseerd wordt in de sociale, economische en politieke heersende stroming. Deze tendens wordt weerspiegeld in de onlangs aangekondigde plannen om de Tibetaanse stad Yushu na de aardbeving van april 2010 geheel volgens Chinese plannen als een ‘toeristenstad’ te herbouwen, en zelfs met een Chinese naam (8).

Het ‘patriottische onderwijs’ in kloosters in Tibet, dat van monniken en nonnen eist om de Dalai Lama af te zweren, blijft grondige verontwaardiging oproepen en blijft de oorzaak van diep antagonisme tussen Tibetaanse kloostergemeenschappen en de Chinese autoriteiten. De ‘anti-splittisme strijd’ werd in oktober 2010 gecentraliseerd toen het belangrijkste lichaam van de Partij dat toeziet op de implementatie van beleid in Tibet – de Tibet Werk Coördinatie Groep – zijn kader uitbreidde om alle Tibetaanse gebieden van de Chinese Volksrepubliek te omvatten, en niet alleen de Tibetaanse Autonome Regio.

ICT documenteerde een trend in het aanscherpen van de controle over de godsdienstbeoefening en het religieuze onderricht in het huidige Tibet, met inbegrip van ongekende beperkingen op de godsdienstbeoefening in de Tibetaanse Autonome Regio en een inzet door de regering van de Volksrepubliek China om de bevoegdheden van de controlemechanismen van de Chinese Communistische Partij in religieuze instituties te versterken. Nieuwe en gedetailleerde bepalingen die onlangs in Qinghai werden opgelegd, verklaarden dat de kloosters een ‘op groepen toezicht houdend en raadgevend comité’ moet instellen, samengesteld uit lokale ambtenaren van de Partij, religieuze burgers en vertegenwoordigers van religieus personeel.

Nieuwe religieuze verordeningen in kloosters in negen van de tien Tibetaanse autonome prefecturen (TAP’s) die buiten de Tibetaanse Autonome Regio (TAR) vallen, zijn of ingevoerd of bevinden zich in de wetgevingsprocedure. De centrale regering liet op 1 november op nationaal niveau verordeningen van kracht worden, die, samen met de verordeningen op prefectuuraalniveau, strenger toezicht en supervisie opleggen op het Democratische Management Comité van alle kloosters. Dat is een door de regering juridisch vereiste groep die ervoor moet zorgen dat de monniken, nonnen en leraren de overheidswetten, verordeningen, en het beleid inzake godsdienst en godsdienstbeoefening uitvoert.

De nationale verordeningen tonen voor het eerst een door de overheid gecontroleerd proces dat elke Tibetaanse Boeddhistische kloosterinstelling moet volgen om quota in te voeren voor het aantal monniken en nonnen dat recht heeft om in een klooster te verblijven. Verordeningen op nationaal en op prefectuuraal niveau leggen een ingewikkeld goedkeuringsproces op, waaraan monniken, nonnen en Tibetaanse Boeddhistische leraren moeten voldoen alvorens zij toestemming krijgen om naar een andere Tibetaanse Boeddhistische instelling te reizen om te studeren of onderricht te geven. Het onderscheid tussen prefecturale verordeningen maken Tibetaanse Boeddhistische instellingen in sommige TAP’s kwetsbaarder voor overheidsinvloed op religieuze zaken, en het zorgt dat monniken, nonnen en leraren een groter risico lopen op administratieve en criminele straffen.

De Chinese autoriteiten gaan door met het overmatig beïnvloeden van andere regeringen bij hun omgaan met Tibetaanse vluchtelingen, in het bijzonder Nepal. China’s invloed wordt gezien als verklaring voor de herhaaldelijke stappen van de Nepalese regering om de verkiezingen van Tibetanen – zowel voor de in Dharamsala gevestigde regering in ballingschap (9) als voor lokale gemeenschapsgroepen (10) – te karakteriseren als ‘anti-Chinese’ activiteiten door stembussen van Tibetaanse gemeenschapscentra in beslag te nemen. Tibetanen in Nepal werd tijdens de recente verkiezingen (20 maart) geen toestemming verleend om te stemmen op de Tibetaanse premier en de Tibetaanse parlementariërs.

Op 20 maart stemde de Tibetaanse ballingschapsgemeenschap in landen wereldwijd. Het was het eindstadium van een proces dat door de Tibetaanse overheid in ballingschap was ingesteld om de nieuwe Kalon Tripa, de Tibetaanse premier, te kiezen en ook om de parlementsleden te kiezen die het 15de Tibetaanse Parlement in ballingschap zullen vormen. De verkiezingen voor zowel de Kalon Tripa als de parlementsleden vormden de eerste stap naar de algemene verkiezingen in 2011. De derde direct gekozen Tibetaanse premier en de opvolger van de zittende Kalon Tripa markeert de eerste democratische overdracht van de uitvoerende macht. De verkiezingen hebben een bijzondere significantie omdat zij volgen op de aankondiging op 10 maart van de Dalai Lama dat hij van plan is om zijn politieke gezag aan een gekozen leiderschap over te dragen. Het is een stap in de richting van het verder overdragen van de macht aan de Tibetanen in ballingschap.

 
 
1.      “Three more Tibetan writers sentenced to prison”, January 21, 2011, ICT.

2.      “Senior monk-scholars, with no political record, sentenced to life and 15-20 years imprisonment – crackdown continues at Drepung”, December 21, 2010, ICT.

3.      “CCTV Says Lhasa People Are ‘Happiest’ ”, February 14, 2011, High Peaks Pure Earth.

4.      “Protests by students against downgrading of Tibetan language spread to Beijing”, October 22, 2011, ICT.

5.      “Retired Chinese government officials submit daring petition urging education reforms to be scrapped”, October 26, 2010, ICT.

6.      “Police Fire on Mine Protestors”, August 26, 2010, Radio Free Asia.

7.      “Tibetans Held After Protest”, June 21, 2010, Radio Free Asia.

8.      “Chinese authorities rename and rebuild quake-struck Tibetan area; Tibetans excluded from planning”, January 25, 2010, ICT.

9.      “Nepalese police seize ballot box from Tibetan exile election”, October 3, 2010, ICT.

10.    “Nepal police seize ballot boxes in Kathmandu’s Tibetan community for second time”, February 16, 2011, ICT.

Share this

Het laatste nieuws

15 May 2019

Voor de Nederlandse regering bestaat Tibet niet meer. China Notitie rept met geen woord over Tibet.

Lees meer
4 May 2019

Tibet Actie Team in actie voor Tashi Wangchuk op Bevrijdingsfestival

Lees meer