28 March 2013

China: Alarmerende Nieuwe Bewaking en Beveiliging in Tibet

Beperkingen Aangescherpt op Tibetanen ondanks Gebrek aan Dreiging

(New York, 21 maart 2013) – De aankondiging van de Chinese regering dat het een nieuw alomtegenwoordig beveiligingssysteem in de Tibetaanse Autonome Regio (TAR) verder zal uitbreiden, ondanks de reeds zware beveiliging en weinig bewijs voor een gewelddadige dreiging voor de staat, wekt ernstige verontrusting over de bedreigingen voor de mensenrechten door deze verregaande controle in de hele regio, stelt Human Rights Watch. Ambtenaren kondigden de uitbreiding van het systeem aan in het jaarlijkse TAR werk rapport, dat werd uitgebracht op 7 februari 2013.

Officiële documenten beschrijven het nieuwe systeem, bekend als “grid” (Tib.: drwa ba, Ch.: wangge) management, bedoeld om de openbare toegang tot basisvoorzieningen te verbeteren. Maar het systeem vergroot ook in aanzienlijke mate de toezicht en controle, in het bijzonder op “speciale groepen” in de regio – onder anderen ex-gedetineerden en mensen, die vanuit de gemeenschap in ballingschap in India terugkeren. Uitbreiding van het grid systeem, naast de bouw van meer dan 600 “utiliteitspolitieposten” door heel Tibet, uitgerust met high-tech apparatuur om het dagelijks leven te volgen, en in toenemende mate met actieve vrijwillige beveiligingsgroepen, bekend als “Rode Armband Patrouilles” (Tib.: dpung rtag dmar po) in 2012, betekent dat toezicht nu een indringend deel uitmaakt van het leven in de hele regio.

“Chinese autoriteiten moeten dit opgedrongen Orwelliaanse ‘grid’, terwijl de regering tegelijkertijd het aanpakken van algemene grieven blijft negeren, ontmantelen”, zegt Sophie Richardson, China directeur van Human Rights Watch. “Het doel lijkt bewaking en controle te zijn, en het maakt inbreuk op het recht van Tibetanen op vrijheid van meningsuiting, geloof en vereniging.”

Deze ontwikkeling en andere recente aanscherpingen in beveiliging verergeren de sinds lang bestaande praktijk van implementeren van een nog veel restrictiever beveiligingsbeleid in Tibet dan in het overgrote deel van de rest van China.

Op aanwijzing van China’s toenmalige president Hu Jintao, kondigde de TAR regering in januari 2012 aan, dat zij het voor het eerst in 2007 in Peking ingevoerde grid systeem, als sleutel tot het “in stand houden van sociale stabiliteit” in Tibet zou invoeren, en dus “een sleepnet zou invoeren om stabiliteit te behouden“. Op 17 februari 2013 bevestigde Yu Zhengsheng, lid van het Permanent Comite van het Politiek Bureau van het Centrale Comite van de Communistische Partij van China (CPC) en de belangrijkste ambtenaar in China verantwoordelijk voor het nationaliteiten beleid, dat het systeem moeten worden ingevoerd in de gehele regio teneinde “netten in de lucht en vallen op de grond” te maken, een indicatie dat het systeem in de eerste plaats is bedoeld voor toezicht en controle.

Het nieuwe grid-systeem komt voort uit het landelijke ‘sociale stabiliteit handhaving’ beleid (Ch.: weiwen), en vormt een nieuwe sub-lokale laag in het administratieve systeem in stedelijke en landelijke gebieden in China. Volgens een Chinese geleerde is het grid systeem ontworpen om ervoor te zorgen dat “informatie over mensen, gebeurtenissen en dingen  proactief wordt verzameld, om op deze wijze een database van stedelijke onderdelen en gebeurtenissen op te bouwen… waardoor relevante afdelingen en werkeenheden problemen proactief en tijdig kunnen ontdekken.”

Rapporten in lokale media in Tibet refereren aan de beveiligingsfunctie van deze kantoren, maar benadrukken ook de rol van dit personeel in het leveren van maatschappelijke diensten, zoals werkgelegenheid, medische zorg en onderwijs voor kinderen van migranten en omwonenden, en stellen dat ze “de condities zullen creëren voor een effectief sociaal beheer, participatie in een harmonieuze samenleving en een goede situatie voor iedereen.”

Het systeem wordt meestal bemand door burgers in plaats van overheidsfunctionarissen, meestal met in elk kantoor een lid van de CCP, om toezicht en controle operaties te beheren. Partijlidmaatschap in Tibet vereist het zich duidelijk uitspreken tegen, onder andere, grotere Tibetaanse autonomie, onafhankelijkheid, of de Dalai Lama, en vergroten zodoende de bezorgdheid dat politieke criteria in plaats van schendingen van de wet mogelijk gaan dienen als basis voor toezicht, zoekopdrachten, of detenties.

In de nieuwe stedelijke basisadministratie zal elke ‘wijk’ of ‘gemeenschaps’-gebied in de steden worden verdeeld in drie of meer grid eenheden. Ten minste acht pilot-eenheden werden in april 2012 opgericht in Lhasa, de regionale hoofdstad, en in september werden “het bereiken van opmerkelijke resultaten” vastgesteld. Op 9 oktober verklaarde de regionale partij secretaris dat aangezien “de praktijk in Lhasa volledig de effectiviteit heeft bewezen van invoering van grid management om sociaal beheer te versterken en te innoveren”, moet het systeem universeel worden toegepast in “de steden, het platteland, en tempels” van de TAR.

Gepubliceerde instructies voor “behoud van stabiliteit” eisen speciale monitoring van “kritische groepen”. Deze omvatten ex-gedetineerden, nonnen en monniken, die niet woonachtig zijn in een klooster of nonnenklooster, voormalig monniken en nonnen, die zijn uitgewezen uit hun instellingen, Tibetanen die zijn teruggekeerd vanuit de gemeenschap in ballingschap in India, en mensen die betrokken zijn bij eerdere protesten, volgens een openbare kennisgeving in Lhasa in juli 2012.

De grid kantoren zijn nauw verbonden met “Rode Armband Patrouilles”, die doorgaans ook lokale Communistische Partij leden omvatten. Dergelijke patrouilles verwerken in tijden van extra spanning verkeer en laagdrempelig straat beheer in heel China, maar volgens Tibetanen uit Lhasa die met Human Rights Watch spraken, zijn deze patrouilles sinds mei 2012 betrokken geweest bij veel indringendere acties in Tibet, zoals het doorzoeken van woningen voor materiaal met betrekking tot de Dalai Lama of andere kennelijke aanwijzingen van dissidente opvattingen.

Huiszoekingen zijn niet legaal in China, tenzij uitgevoerd door de politie overeenkomstig de wettelijke procedures, en uitbreiding van bevoegdheid om dergelijk toezicht uit te voeren, verhoogt in grote mate de kans op schending van de privacy van mensen, of op beroving van hun vrijheid op vage of niet-gespecificeerde gronden.

Human Rights Watch heeft gedetailleerde verslagen ontvangen van vier huiszoekingen uitgevoerd door aan lokale grid kantoren in Lhasa verbonden Rode Armband Patrouilles, op zoek naar foto’s van de Dalai Lama. In een geval in september 2012, werd een Tibetaanse vrouw van 65 met de naam Choedron uit Kyire, een wijk van de oude stad van Lhasa, kort vastgehouden voor ruzie met leden van een rode armband Patrouille, die probeerden haar familie altaarkamer te doorzoeken. Haar zoon, Lobsang Dorje, 26, de eigenaar van een winkel, die mobiele telefoons en andere elektronische producten verkoopt, werd vastgehouden, ernstig geslagen, beboet, en gedwongen een ??bekentenis te ondertekenen, nadat hij protesteerde tegen de detentie van zijn moeder. In een ander geval gingen vrijwilligers, die behoorden tot een rode armband Patrouille de woning van een oudere Tibetaanse vrouw in de Oude Stad van Lhasa op zoek naar belastende artikelen. De twee andere gevallen hadden ook betrekking op het doorzoeken van huizen in Lhasa voor foto’s van de Dalai Lama door beveiligingsteams in burger, bijgestaand door vrijwilligers.

Daarnaast waren in juli 2012 676 permanente, “utiliteitspolitieposten” (Ch.: bian minjing wu zhan) opgezet in steden in heel de regio. Deze zijn uitgerust met computers en video-technologie voor geautomatiseerde controles van mensen op doorreis op een “geval tot geval” basis. Politieagenten die de posten bemannen, zijn verplicht rond-de-klok in dienst te zijn.

Andere beperkingen worden in de regio geïntroduceerd. Human Rights Watch heeft talrijke verslag uit eerste hand van Tibetanen, die worden onderworpen aan onderzoekingen en die X-Ray scans moeten ondergaan voordat ze gebieden in Lhasa betreden, die als “kritiek” worden beschouwd. In 2012 zetten de Tibetaanse autoriteiten een “TAR Commando voor Sociale Stabiliteit Behoud” op in Lhasa, en richtten “Stabiliteit Behoud Werkgroepen” op op elk niveau van het bestuur, die verantwoordelijk zijn voor het uitoefenen van controle over de online en telefoon communicatie.

Stabiliteit behoud teams en de nieuwe politie-posten op straat houden aantekeningen bij van alle voertuigen die de stad of het gebied ingaan. In sommige gebieden, zo stellen officiële berichten in de media, zijn de nieuwe politieposten verplicht om verslagen bij te houden van “degenen die buiten het gebied gaan” en elk van hen afzonderlijk te registreren, waarbij een aantal checkposts “veiligheidscontroles en een passende registratie van de niet residente bevolking” moeten verschaffen, alsmede details van “elk voertuig en persoon”. In augustus, in een poging vermoedelijk bedoeld om incidenten van zelfverbranding af te schrikken, kondigden de autoriteiten aan dat mensen hun echte namen zouden moeten geven om benzine te kopen voor voertuigen of andere gebruik.

Standaard politie procedures in heel China omvatten het patrouilleren door geüniformeerde politie in de straten van elke stad, maar sinds 2008 zijn gewapende paramilitaire eenheden en politie rond-de-klok op elke hoek van de Tibetaanse wijk van Lhasa gestationeerd. Een artikel in de officiële media op 21 december toonde foto’s van een Rode Armband Patrouille, die net buiten Lhasa opereerde, hoewel de patrouilles in mei 2012 werden geïntroduceerd, zogenaamd alleen voor beveiliging tijdens de aanloop naar het 18de Partij Congres, dat medio november afsloot. Leiders in de regio hebben inmiddels opgeroepen om deze beveiligingsmaatregelen voort te zetten in 2013.

“China’s inspanningen om een alomtegenwoordig toezicht in te voeren op elke straathoek, zal Tibet waarschijnlijk niet veiliger maken”, zei Richardson. “Maar de verscherpte bewaking zal de druk zeker doen toenemen in een reeds gespannen regio, terwijl het Tibetaanse volk juist nog steeds wacht op Chinese aandacht voor de ongebreidelde schendingen van hun rechten.”

Voor meer Human Rights Watch rapportages over China, kunt u terecht op:

http://www.hrw.org/asia/china