30 October 2013

Engeland wijzigt beleid Tibet niet onder groeiende bezorgdheid over economische overeenkomsten tussen Verenigd Koninkrijk en China

International Campaign For Tibet op 22 oktober 2013

. Een recent bezoek van de Britse minister van Financiën George Osborne naar China en de aankondiging van een reeks van eenzijdige Chinese investeringen in de kritieke UK infrastructuur hebben geleid tot bezorgdheid over de toekomstige gevolgen voor Groot-Brittannië en de kernwaarden van de mensenrechten en democratie.
. De nieuwe overeenkomsten met China volgen op een periode van diplomatieke kilte tussen het Verenigd Koninkrijk en China, welke de Chinese autoriteiten toegeschreven aan een bijeenkomst in mei 2012 tussen de Dalai Lama en de Britse premier David Cameron en zijn plaatsvervanger Nick Clegg, hoewel er geen bewijs was voor negatieve effecten op de onderlinge handel.

^{_{De Dalai Lama in vergadering met David Cameron en zijn plaatsvervanger, Nick Clegg.}}

Tsering Jampa, Executive directeur van de International Campaign for Tibet in Europe, zei vandaag: “Het Chinese vasthouden aan de Dalai Lama als ‘probleem’ in de bilaterale betrekkingen met het Verenigd Koninkrijk was waarschijnlijk onderdeel van een uitgebreide strategie van de Chinese autoriteiten om de overhand te krijgen in de diplomatieke relatie. De nieuwe ontwikkelingen na het bezoek van de Britse minister aan China doen ernstige vragen rijzen over de relatie met één-partij-staat, waarvan de waarden, belangen en praktijk zo duidelijk in strijd zijn met die van Europese democratieën. Toenadering en commerciële banden met China zijn natuurlijk belangrijk, maar niet ten koste van de Europese waarden van vrijheid en democratie, en zeker niet zonder wederkerigheid en transparantie”.

Er was geen direct bewijs voor enige invloed op de commerciële banden tussen Groot-Brittannië en China als gevolg van de ontmoeting van de premier met de Dalai Lama, aangezien deze bleven groeien in 2012. Wederzijdse handel tussen de landen steeg tot $63 miljard in 2012, een stijging van 7,6% ten opzichte van 2011, volgens data provider CEIC, en was 2,6% hoger in de eerste helft van 2013 vergeleken met vorig jaar (bron: The Wall Street Journal – 17 oktober 2013). Bronnen in het Verenigd Koninkrijk gaven aan dat Britse bedrijven vooral bezorgd leken te zijn over de mogelijke toekomstige gevolgen voor de handel, terwijl anderen aangaven dat China’s assertieve aanpak vertragingen en vage dreigementen in discussies over handel met het Verenigd Koninkrijk met zich meebrengen.

ICT heeft Europese landen opgeroepen om tot het gemeenschappelijke standpunt te komen, dat het het recht is van leiders van alle lidstaten van de EU om de Dalai Lama te verwelkomen en te ontmoeten op welke wijze zij zelf passend achten en dat pogingen tot inmenging of bedreigingen door de Chinese overheid moeten worden tegengegaan. Dit zou een blijk van solidariteit binnen de EU zijn, de afzonderlijke lidstaten beschermen tegen de Chinese druk, en een signaal afgeven dat het niet aan de leiding in Beijing is om de politieke agenda van democratische Europese landen te dicteren.

Ambtenaren van Downing Street in Londen ontkenden elke wijziging in beleid over Tibet naar aanleiding van een hoofdartikel in de Chinese staatsmedia People’s Daily. Het artikel beweerde dat de Britse erkenning van hun ‘verkeerde aanpak’ van de kwestie, de weg vrij had gemaakt voor financiële afspraken met de Volksrepubliek China (Bloomberg News, UK Tibet Belofte Bevorderd China Overeenkomsten, stelt People’s Daily). “Ons standpunt over Tibet staat al lang vast en er is geen verandering”, stelt de officiële woordvoerder van de premier. “We willen sterke commerciële en diplomatieke banden met China, We willen doorgaan met die te versterken, en dat is de kern van het bezoek aan China, zoals de kanselier deze week heeft aangegeven.” (The Herald, Downing Street ontkent Tibet-beleidsverandering).

De Britse regering verontschuldigde zich niet voor de ontmoeting met de Tibetaanse religieuze leider ondanks herhaalde Chinese verzoeken hier toe, maar de regering greep ook niet de mogelijkheid aan om haar bezorgdheid voor de mensenrechten en Tibet naar voren te brengen. Het Verenigd Koninkrijk deed op 22 oktober een sterke interventie bij de Verenigde Naties in Genève bij de beoordeling van China’s mensenrechtensituatie voor de internationale gemeenschap. Tijdens de Universal Periodic Review (UPR) uitte de Britse regering specifiek haar bezorgdheid over de vrijheid van meningsuiting en de mensenrechten in Tibet en Xinjiang. (ICT-rapport, China’s mensenrechten record in Tibet onderzocht door de VN).

Er is grote bezorgdheid in het Verenigd Koninkrijk dat het door bezuinigingsmaatregelen getroffen Brittannië zowel haar invloed als een sterke lidstaat binnen de EU, alsmede haar concurrentiepositie in het bedrijfsleven op het spel zet door het ontbreken van een nationaal debat en het ontbreken van ieder teken van wederkerigheid in een reeks van nieuwe Chinese investeringen in het Verenigd Koninkrijk, waaronder het door China voorgestelde toekomstige meerderheidsbelang in de Britse kernenergie industrie. Kanselier George Osborne verwelkomde ook een investering van $202 miljoen in het Verenigd Koninkrijk door het controversiële Chinese internetbedrijf Huawei. De activiteiten van Huawei zijn beperkt of verboden in de VS, Australië en India als gevolg van bezorgdheid rond spionage door de Chinese autoriteiten. Econoom Will Hutton schreef dat de beslissing van de Britse kanselier om Chinese banken toe te staan via hun filialen handel te drijven in Londen potentieel rampzalig is. (The Observer, George Osborne in China – Grote ogen, onschuld en diepe onwetendheid – 20 oktober 2013). Nieuwe overeenkomsten omtrent de Chinese yuan zullen van Londen de eerste belangrijke handelsplaats maken van de Chinese munteenheid buiten Azië.

Toonaangevende correspondenten in de Britse pers zetten vragen bij de merites van het aanbieden van investeringsmogelijkheden zonder wederkerigheid met één-partij-staat, die in strijd handelt met de regels van de Wereldhandelsorganisatie en haar eigen wetten niet op een transparante manier toepast. Journalisten citeerden China als het enige land in de wereld, die zijn enige Nobelprijswinnaar voor de Vrede in de gevangenis houdt – Liu Xiaobo, die een straf van 11 jaar uitzit voor ‘contrarevolutie en subversie’ voor het publiceren van opvattingen over vrije meningsuiting en democratie – en de 122 zelfverbrandingen in Tibet in verband brengt met China’s onderdrukkende beleid.

Tsering Jampa van International Campaign for Tibet in Europe stelt: “Als China serieus genomen wil worden als business partner op wereldniveau, is het essentieel dat de westerse democratieën de Chinese leiding openlijk aanspreken over zaken als mensenrechten en Tibet, zoals de Britse minister dat eerder heeft erkend.” In september 2005 schreef de heer Osborne: “Sommigen zeggen dat het niet in het belang van Groot-Brittannië is om China te confronteren over haar slechte staat van dienst wat betreft de mensenrechten en haar nationalistische wapengekletter: Het zal het moeilijker maken voor de Britse bedrijven om vaste voet te krijgen in de Chinese markt. Van wat ik heb gezien en gehoord, denk ik dat ze het bij het verkeerde eind hebben. China wil zaken te doen en lijkt bovenal naar internationale respectabiliteit te hunkeren. Het wil serieus genomen worden als een wereldspeler […] Nou, als het een deel wil zijn van de wereldgemeenschap, moet het in niet mis te verstane termen verteld worden, wanneer haar gedrag onaanvaardbaar is. Bedreiging van het  vrije, democratische Taiwan met militaire vernietiging is onaanvaardbaar. Het onderdrukken van de Tibetaanse autonomie is onaanvaardbaar. Vervolging van religieuze minderheden en politieke dissidenten is onaanvaardbaar.” (The Spectator, Losing out in China).

China’s agressieve diplomatie jegens Europese leiders die de Dalai Lama ontmoeten en over Tibet ondermijnt de Europese waarden van dialoog en verzoening, en uiteindelijk verzwakt het de invloed van de EU, in plaats van bij te dragen aan de ontwikkeling van sterke EU-China betrekkingen, die China aanmoedigen om een betere wereldburger te worden [1].

Op 11 september 2013 ontmoette de Litouwse president Dalia Grybauskaite de Dalai Lama tijdens zijn bezoek aan Vilnius – een belangrijk signaal aangezien Litouwen momenteel het halfjaarlijks roulerende voorzitterschap van de Europese Raad bekleedt. In tegenstelling tot de Britse aanpak werd onmiddelijk na afloop een video van de vergadering naar de President’s YouTube-site geupload.

Voetnoten
[1] International Editor van de Economist Edward Lucas schreef dat het beschuldigen van de Dalai Lama voor China een manier is om politieke winst te halen: “Een test van de Europese en transatlantische politieke wil. Als Europa en de VS een gemeenschappelijk standpunt (iets op de trant van ‘we zullen iedereen ontmoeten die wij willen, ongeacht het diplomatieke gebral’), dan zouden de Chinese protesten vuurwerk zijn, geen kanonnen. China kan zich veroorloven uit te halen naar de verschillende landen, te straffen met een verbod op bijeenkomsten en bezoeken op hoog niveau, of zelfs sancties opleggen voor wat betreft handels en investeringen. Maar het kan dat niet aan het gehele Westen doen. […] Het belang daarvan gaat veel verder dan Tibet. Als Europa niet kan opkomen voor principes en zich verdedigen tegen intimidatie wanneer de inzet relatief laag is, wat is dan de kans dat het dat kan doen als de inzet hoger is?” (The European Voice, 16 mei 2013).