_{De twaalf Tibetanen werden begroet met khatags (een Tibetaanse witte zegeningssjaal) door supporters bij hun vrijlating op 10 juli 2011 (zie foto.)}

Op 10 juli beval zij de 12 Tibetanen in vrijheid te stellen. Dit is de tweede keer in iets meer dan een jaar dat het Hooggerechtshof van Nepal de vrijlating heeft bevolen van een groep Tibetanen die om politieke redenen in Kathmandu waren opgepakt. Op 22 maart 2010 beval het Hooggerechtshof de vrijlating van drie jonge Tibetaanse mannen, Sherap Dhondup, Sonam Dhondup en Kelsang Dhondup. Deze waren op 9 maart in de Boudhanath wijk van Kathmandu aangehouden op beschuldiging van “het vormen van een bedreiging voor de Nepal-China betrekking”. Ook beweerde de politie dat de Tibetanen in het bezit waren van wapens, wat de betrokken Tibetanen in hun gesprekken met journalisten weerspraken als “totaal verzonnen”. (Lees het ICT-rapport).

“De uitspraak van de Hoge Raad van Nepal verwijst duidelijk naar de politieke aard van deze detenties en benadrukken de precaire situatie waarvoor Tibetanen zich in Nepal gesteld zien”, zegt Tsering Jampa, directeur van International Campaign for Tibet in Europa. “Dit is een bemoedigende aanwijzing voor de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht in Nepal ondanks de druk van Peking op Nepal om hardhandig op te treden tegen activiteiten die zij beschouwt als ‘anti-China.” Gezien de schaamteloze minachting voor de wet die de politie, het districtshoofd, en andere betrokken ambtenaren, die politieke handhaving voorstaan, aan de dag leggen, lijkt de enige manier voor Tibetanen om aanhouding te voorkomen op grond van ‘anti-China’ activiteiten, te zijn om hun eigen identiteit te verloochenen”, aldus Tsering Jampa.

De 12 Tibetanen die op bevel van de Hoge Raad in vrijheid zijn gesteld, werden sinds 21 juni vastgehouden na hun deelname aan een wake bij kaarslicht in de Boudhanath wijk van Kathmandu. De 12 namen deel aan de wake om hun solidariteit te betuigen met Tibetaanse demonstranten in Kardze (Chinees: Ganzi), de Tibetaanse Autonome Prefectuur in de provincie Sichuan, waar momenteel door de veiligheidsdiensten met zeer harde hand wordt opgetreden (lees het ICT-rapport). Het openbaar ministerie beschuldigde de Tibetanen van het organiseren van “anti-China” activiteiten, die “schadelijk zijn voor buitenlandse betrekkingen tussen China en Nepal”, aldus een ICT-waarnemer in Kathmandu. Uit de gerechtelijke documenten valt op te maken dat het Hooggerechtshof van Nepal de bij de detentie betrokken politie van Boudhanath, het districtshoofd en het Openbaar Ministerie berispten wegens het niet verstrekken van een schriftelijke verklaring aan de rechtbank voor de detentie van de Tibetanen en voor het niet uitvaardigen van een bevel tot aanhouding van de Tibetanen.

Mishandeling in detentie

Onder de onlangs vrijgelaten 12 Tibetanen was een 39-jarige Tibetaanse man (van wie de naam bekend is bij ICT). De betrokken man was geslagen met een bamboe stok en was ervan beschuldigd dat hij de hoofdorganisator van de “anti-China”-activiteiten in Kathmandu was. Naast fysieke mishandeling, werd hij gedwongen tot het ondertekenen van een bekentenis. Vervolgens werd hij gedurende de nacht opgesloten zonder drinkwater in een toilet op de Boudhanath politiebureau. Hij vertelde ICT dat de DSP (adjunct-hoofdinspecteur van politie) van het Boudhanath politiebureau hem naar zijn kantoor riep, waar nog eens zes of zeven politieagenten aanwezig waren, en hem beschuldigde van het organiseren van de ‘kaarslicht wake’ die avond. De Tibetaan vertelde hem dat hij had deelgenomen aan de wake, maar dat hij niet de organisator was. De DSP werd toen boos en sloeg hem een paar keer in het gezicht, sleepte hem aan de haren over de vloer, en beschuldigde hem ervan de belangrijkste “Free Tibet” activist te zijn in Kathmandu. Andere politieagenten registreerden de ondervraging en de mishandeling op video. Hij vertelde ICT: “Ook al was ik niet een organisator van de wake, toch zei hij [de DSP] tegen me: ‘Als je niet bekent, zal ik je vanavond doden’.” Daarna sloeg hij me met een bamboe stok. Hij sloeg me over mijn hele lichaam, maar vooral op mijn benen. [De geïnterviewde toont de littekens op zijn benen. Ook al is het drie weken geleden, zijn de littekens nog steeds zichtbaar]. Vervolgens raakte de DSP mijn knieën en mijn maag een paar keer terwijl hij aan mijn haren trok. Toen ik dacht dat hij me zou vermoorden, heb ik bekend en zei ik dat ik de organisator was. Toen sloeg hij me op mijn mond en sloot me op in het toilet, zonder drinkwater of wat dan ook tot 8 uur de volgende ochtend.”